Επειδή πιστεύουμε, λέμε εν τη αφελεία και εν τη ευτελεία μας, ο Θεός θα μας φυλάξει και δεν θα πάθουμε τίποτα.... Και αντί να βλέπουμε τον δρόμο της πίστης ως δρόμο του σταυρού και της θυσίας του εγώ, έχει καταλήξει να συμβαίνει αυτό που τόσο εύστοχα γράφει ο Αλέξανδρος Τσιριντάνης: “Ο Χριστιανισμός κατήντησε να είναι ένα εφαλτήριο του εγωισμού μας, έναντι ασφαλίστρου που συνίσταται για τους προτεστάντες στο να διαβάζουν την Αγία Γραφή, για δε τους Καθολικούς να προτιμούν την Παρασκευή το ψάρι, αντί για το κρέας κ. λ. π. Με το ασφάλιστρο αυτό, έχει κανείς τον... Δημιουργό του Παντός υπηρέτη του, υπηρέτη του εγωισμού του! Από της νοικοκυράς, που ο Θεός υποχρεούται να της βρει την βελόνα που έχασε, μέχρι της εξασφαλίσεως του να σκοτωθούν οι άλλοι στον πόλεμο, αλλά να μη σκοτωθεί το δικό μου παιδί, μέχρι της εξασφαλίσεως της ανοσίας, μέχρι της εξασφαλίσεως της αιωνιότητας!”.
“Ο
ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΟΣ”, τ. 648
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου