«Όταν κάποιος ρίξει εις το σκυλί μία πέτρα, πολλές φορές ο σκύλος αντί να
χυθεί σ’ αυτόν που του την έριξε, ορμά
και δαγκώνει την πέτρα. Έτσι κι εμείς κάνουμε. Βάζει ο πειρασμός κάποιον άλλο
να μας πειράξει ή με λόγο είτε με φέρσιμο και εμείς να τα βάζουμε με εκείνον
που έριξε την πέτρα αυτή, δηλαδή τον πειρασμό, δαγκώνουμε την πέτρα. Και ποιος
ξέρει τάχα τι γέλιο θα κάνουν οι πειρασμοί και πως θα μας κοροϊδεύουν, όταν τα
βλέπουν αυτά!
Εν ώρα πειρασμού, εμείς
πρέπει να έχουμε υπομονή και προσευχή. Ο πειρασμός ξέρετε τι μάστορας είναι; Τα
ελάχιστα τα κάνει μεγάλα. Ο πειρασμός αδημονεί, στενοχωρείται και δημιουργεί
εξωτερικούς πολέμους. Ξέρει τόσες τέχνες. Φέρνει τον άνθρωπο σε αμφιβολία. Γι’
αυτό έχομε πολλά ναυάγια.
Η προστασία του Θεού
αδυνατεί τους πειρασμούς μας. Όταν έχετε
πειρασμούς, τότε κατέρχεται η χάρις του Θεού. Όταν δοκιμάζει κανείς πειρασμούς,
διαπιστώνει την αδυναμία του,
ταπεινώνεται και ελκύει την χάριν του Θεού. Να μη σας επηρεάζουν οι άνεμοι των
πειρασμών, δεν μπορούν να σας κάνουν τίποτε».
(Κάποιες από τις
συμβουλές του Αγίου Αμφιλοχίου Πάτμου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου