Καλό Τριώδιο!

Το β΄ αναστάσιμον τροπάριον των αίνων . Ήχος α΄

Ο Σταυρόν υπομείνας και τον θάνατον καταργήσας

και αναστάς εκ των νεκρών, ειρήνευσον ημών την ζωήν,

Κύριε, ως μόνος παντοδύναμος.

Ερμηνευτική απόδοση

Συ Κύριε, που υπέμεινες τη φρικτή σταυρική θυσία Σου

και με αυτή τη θυσία Σου κατάργησες το θάνατο

και ανεστήθης από τους νεκρούς,

χάρισε την ειρήνη στη ζωή μας ως μόνος

παντοδύναμος.

Σχόλιο οικοδομής

Πολλές φορές γράφουμε και μιλάμε για τη σταυρική θυσία του Χριστού και για το μαρτύριο του Γολγοθά που οδήγησε στην Ανάσταση. Σπάνια όμως σκεπτόμαστε την ανάγκη για κάποιες δικές μας, προσωπικές, θυσίες, που χωρίς αυτές δεν μπορούμε ν’ αντικρύσουμε τον αναστημένο Χριστό. Το πρώτο νόημα της θυσίας για τον χριστιανό περιλαμβάνεται μέσα σ’ αυτό που τονίζει ο Χριστός: « Oς  εάν θέλει γενέσθαι μέγας εν υμίν, έσται υμών διάκονος, και ος εάν θέλει υμών γενέσθαι πρώτος έσται πάντων δούλος». Θέλεις να είσαι μεγάλος, θέλεις να είσαι πρώτος, προσπάθησε να υπηρετείς τους άλλους θυσιάζοντας κάτι από τον εαυτό σου… Όταν θυσιάζω κάτι για τους αδελφούς σημαίνει ότι συμμετέχω στη ζωή της Εκκλησίας.

Αλλά η ουσιαστικότερη συμμετοχή μας στην πορεία του πάθους του Χριστού είναι η καταπολέμηση των παθών μας. Ο πιστός καλείται ν’ αγωνισθεί και να υποτάξει τα ψυχοφθόρα πάθη. Να νικήσουμε τον παλαιό εαυτό μας. Αυτό είναι και το νόημα του κατανυκτικού ύμνου:

« Δεύτε…..κεκαθαρμέναις διανοίαις συμπορευθώμεν αυτώ και συσταυρωθώμεν  και νεκρωθώμεν δι αυτόν ταις του βίου ηδοναίς». Η πορεία τέτοιων θυσιών είναι πραγματική πορεία προς την Ανάστασιν.

Το τριώδιο που άρχισε μας εισάγει σ’ αυτή την σταυροαναστάσιμη πορεία. Το στάδιο των αρετών περιμένει και τη δική μας συμμετοχή.

Γ.