Η μόλυνση του αίματος

Από τη ζωή του Αγίου Ιωάννου της Κροστάνδης

Το 1884 η πριγκίπισσα Ζ. Ν. Γιουσούποβα έπαθε μόλυνση αίματος μετά από έναν πρόωρο τοκετό. Την νοσήλευε ο καθηγητής Σ. Π. Μπότκιν. Σε μια από τις νύχτες που περνούσε άυπνη, επέμεινε να κυριαρχεί στη μνήμη της η μορφή του π. Ιωάννου της Κροστάνδης. Το πρωί εξέφρασε την επιθυμία να τον δει. Ο πατέρας της είπε:

-Και εγώ όλη τη νύχτα έβλεπα στον ύπνο μου τον π. Ιωάννη και θέλα να τον προσκαλέσω να έρθει εδώ να προσευχηθεί…

Όταν ο μπάτουσκα έβαλε το χέρι στο κεφάλι της, η πριγκίπισσα ένιωσε αμέσως ένα ασυνήθιστο ελάφρωμα. Εκείνος τότε γονάτισε μπροστά σε μια εικόνα και άρχισε να προσεύχεται… Φεύγοντας δήλωσε «Δεν θα πεθάνει», παρόλο που οι γιατροί δεν είχαν καμία ελπίδα να ζήσει. Στην έξοδο ο π. Ιωάννης συναντήθηκε με τον καθηγητή, ο οποίος του είπε «Βοηθήστε μας», πράγμα που κατέπληξε όλους.

Η πρώτη επίσκεψη προκάλεσε ανακούφιση, δεν επηρέασε όμως την πορεία της ασθένειας. Στη δεύτερη επίσκεψη προσπάθησε να πείσει την ασθενή να μεταλάβει. Την πλησίασε και της είπε:

-Η ζωή μας και ο θάνατος μας είναι υπόθεση του Θεού. Εμείς όμως πρέπει να προετοιμασθούμε για μια νέα ζωή με τη μετάληψη των Αχράντων Μυστηρίων.

Η πριγκίπισσα απάντησε ότι προετοιμαζόταν να κοινωνήσει το Πάσχα. Τότε άρχισε πιο επίμονα να προσπαθεί να την πείσει πως δεν πρέπει να αναβάλει, αν και το Πάσχα ήταν κοντά. Της δήλωσε μάλιστα πως ήταν έτοιμος να πάει αμέσως για να φέρει τα Τίμια Δώρα.

Η άρρωστη αφού κοινώνησε με συναίσθηση και χαρά, κοιμήθηκε επί 6 ώρες. Όταν ξύπνησε ήταν εντελώς υγιής!

Ο καθηγητής Μπότκιν, βλέποντας τέτοια καταπληκτική αλλαγή, παρέμεινε πολλές ώρες σιωπηλός… Δύο δάκρυα κύλησαν στο πρόσωπό του.

-Δεν κατορθώσαμε εμείς οι άνθρωποι την θεραπεία αυτή, ψιθύρισε.

Η πριγκίπισσα σε μια εβδομάδα σηκώθηκε και περπάτησε χωρίς τη βοήθεια άλλων. Επί πολλές δεκαετηρίδες μετά παρέμειναν ανεξίτηλα στη μνήμη της τα βιώματα που τότε δοκίμασε. Άφησαν βαθιά ίχνη στην ψυχή της.

Από το βιβλίο Χαρίσματα και χαρισματούχοι, τόμος Α΄, Ιερά Μονή Παρακλήτου