Για να μπορέσεις να γευτείς, Άνθρωπε, το λάδι
πρέπει να ακολουθήσεις μια μεγάλη δοκιμασία. Πρέπει πρώτα να φυτέψεις τον
σπόρο, να του δώσεις νερό και φροντίδα για
να γίνει δένδρο. Και όταν θα τα έχεις κάνει όλα αυτά, θα πρέπει να
μαζέψεις τον καρπό, πετώντας όλα τα σάπια και τα άχρηστα. Και αυτό τον καρπό θα
πρέπει να τον αποθηκεύσεις καλά, και όταν έρθει η ώρα να τον πας στο λιοτρίβι
να τον πατήσεις , να βγάλεις τα φύλλα και τα κουκούτσια και τα φλούδια και τότε
το λάδι που θα είναι αγνό και καθάριο, παρθένο, μπορείς να το γευτείς.
Παρόμοια και το κρασί ή το τσίπουρο άμα θέλεις να το
δοκιμάσεις, θα πρέπει να δουλέψεις πάλι με σπόρους και φροντίδες, διαλογές και
υπομονή, για να βγει καθαρό το απόσταγμα σου.
Και όλα τα πράγματα στη ζωή κάπως έτσι
είναι.
Αν
θες να γευτείς κάτι αγνό, καθάριο, θέλει
πολύ δουλειά και χρόνο και υπομονή, για να ξεχωρίζεις τα καλά από τα άχρηστα.
Ξέρεις, Άνθρωπε....
Σε άκουσα στις σχέσεις σου να λες,
“πως έτσι είμαι εγώ, και σε όποιον αρέσω, ας με αποδεχτεί”.
Μπορεί να είναι και έτσι....
Όμως
μην προβληματίζεσαι, Άνθρωπε, γιατί οι σχέσεις δεν πάνε καλά, όταν δεν τους προσφέρεις καμία φροντίδα
και υπομονή...
Μην προβληματίζεσαι, όταν μαζί με τα σκουπίδια και τις λέρες και τα κλαδιά, προσφέρεις στον άνθρωπο που βρίσκεται δίπλα σου το απόσταγμά σου
Ελευθέριος
Ελευθεριάδης, Ψυχολόγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου