Ο Κόνραντ Λόρεντς με βραβείο Νόμπελ το 1973 καθηγητής της ιατρικής και φυσιολογίας, έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο “τα 8 θανάσιμα αμαρτήματα του πολιτισμού μας”.
Το όγδοο και τελευταίο αμάρτημα είναι “τα πυρηνικά όπλα”. Μεταξύ των άλλων γράφει για το λεγόμενο αυτό “αμάρτημα”: “Ασφαλώς ένας τρελός ή ένας ψυχοπαθής, που η ψυχοπάθειά του δεν έχει διαγνωσθεί, είναι δυνατό να φτάσει να “πατήσει το κουμπί” και ακόμα, ένα απλό ατύχημα μπορεί να ερμηνευτεί, από την αντίπαλη πλευρά, σαν επίθεση και να εξαπολύσει το ολοκαύτωμα. Ωστόσο, εκείνο που μπορούμε να κάνουμε εναντίον της βόμβας είναι απόλυτα φανερό και αναμφισβήτητο. Φτάνει να μην την κατασκευάσουμε και να μην την ρίξουμε. Αν λάβουμε υπ’ όψη την απίστευτη συλλογική βλακεία της ανθρωπότητας, τότε καταλαβαίνουμε ότι αυτό είναι αρκετά δύσκολο να το επιτύχουμε”.
Ακριβώς σε αυτό το σημείο βρισκόμαστε
αυτή την εποχή, ότι υπάρχουν όχι μόνον πυρηνικά όπλα, αλλά και βιολογικά και
χημικά, τα οποία είναι έτοιμα να ενσπείρουν τον τρόμο και τον φόβο στην
ανθρωπότητα.
Το κυριότερο είναι ότι πολλοί από
όσους χειρίζονται τα Εθνικά και Διεθνή θέματα είναι άρρωστοι απο κάθε πλευρά,
όπως ωραία διατυπώνει ο Λόρεντς, είναι είτε “τρελοί”, είτε “ψυχοπαθείς”, που δεν έχουν διαγνωσθεί ως
τέτοιοι, είτε ανήκουν στην “συλλογική βλακεία της ανθρωπότητος”. Και αυτό,
βέβαια, εκφράζει και την κατάσταση των λαών, οπότε δημιουργούνται πολλά
προβλήματα.
Αλλά το όγδοο αμάρτημα του πολιτισμού
μας, που είναι “τα πυρηνικά όπλα” ή “απειλή του ατομικού ολέθρου”, είναι
συνάρτηση των άλλων επτά “αμαρτημάτων”, που είναι κατά το Λόρεντς τα ακόλουθα:
“Ο υπερπληθυσμός που νεκρώνει την
ικανότητα της ανθρώπινης επαφής και απελευθερώνει τα επιθετικά ένστικτα”, “η
καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος του ανθρώπου” “ο εξοντωτικός για το
ανθρώπινο πνεύμα πυρετός της τεχνολογικής εξέλιξης”, “η απώλεια της ευαισθησίας
και αντικατάστασής της από την βία, “η γενετική κατάπτωση και φθορά”, “η
απομάκρυνση από τις πραγματικές ηθικές αξίες και το μίσος ανάμεσα στις γενιές”,
“η αυξανόμενη προσκόλληση των ανθρώπων σε ιδεολογίες και δόγματά”.
Ο Λόρεντς τα βλέπει αυτά μέσα από την δική του οπτική γωνία, αλλά εμείς οι Ορθόδοξοι βλέπουμε την αμαρτία ως απομάκρυνση του ανθρώπου απο τον Θεό, οπότε “νους αποστάς του Θεού ή δαιμονιώδεις γίνεται ή κτηνώδης”, κατά τον άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά. Ο Ρώσος λογοτέχνης Ντοστογιέφσκι, έγραφε, κρίνοντας τις απόψεις του Νίτσε για τον “υπεράνθρωπό” του, ότι “δίχως Θεό όλα επιτρέπονται
Ο άνθρωπος δίχως τον Θεάνθρωπο Χριστό γίνεται θηριάνθρωπος, καταλήγει στην “αποχαύνωση”, και “την θανάσιμη χαλάρωση των αισθημάτων”, οπότε δεν τον ενδιαφέρει το ότι προξενεί τον θάνατο στους άλλους ανθρώπους και στις κοινωνίες. Ο άνθρωπος, και μάλιστα ο άρρωστος άνθρωπος, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της κοινωνίας, ο άνθρωπος “δίχως Θεό” ή με έναν θεό της φαντασίας και της ιδεολογίας.
“ΕΚΚΛ. ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ”, Τ. 308
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου