«Ευ,
δούλε αγαθέ και πιστέ! Επί ολίγα ης πιστός, επί πολλών σε καταστήσω. Είσελθε
εις την χαράν του Κυρίου σου» (Ματθ. 25, 21).
Η δικαιοσύνη του Θεού δεν περιορίζεται εις
το να τιμωρεί το κακό. Ανώτερο έργο της, είναι σύμφωνα με την άπειρη αγάπη του
Θεού, να βραβεύει την αρετή. Θα ήταν εντελώς αντίθετο προς την δικαιοσύνη, αλλά
και την αγαθότητα του Θεού, εάν άφηνε χωρίς ανταμοιβή τους ανθρώπους της
πίστεως, της υπομονής και της αυταπαρνήσεως και της αγάπης.
Οι άνθρωποι
αυτοί φάνηκαν στη ζωή τους δούλοι του Θεού, αγαθοί και πιστοί. Στα αγαθά που
τους χάρισε ο Θεός, φάνηκαν άξιοι της εμπιστοσύνης Του. Εργάσθηκαν όπως ήθελε ο Θεός και όπως όριζε ο νόμος Του.
Γι’ αυτό κατά την ημέρα της κρίσεως θα λάβουν ως κληρονομία ασύγκριτα περισσότερα
και πολυτιμότερα αγαθά από όσα τους είχε εμπιστευθεί ο Θεός στην επίγεια ζωή
τους. Και θα κληθούν να λάβουν μέρος στη χαρά του Κύριου τους, δηλαδή τη δόξα
και τη μακαριότητα της αιώνιας ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου