Είσαι Χριστιανός;

 

Περίεργο είναι το ερώτημα αυτό, αλλά δεν είναι. Εμείς ως επιπόλαιοι τις περισσότερες φορές βιαζόμαστε να απαντήσουμε καταφατικά. Βεβαιώνουμε ότι είμαστε  Χριστιανοί, αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι!

     Δεν φτάνει  να  το πουν τα χείλη μας μόνο, ούτε και τα χαρτιά. Πρέπει να το πει και η ζωή μας. Όχι βέβαια η ζωή που συνήθως κάνουμε όλοι μας, αλλά η ζωή που μας υπέδειξε να ζήσουμε ο Ιησούς Χριστός. Και ο Χριστός μας υπέδειξε ένα βασικό γνώρισμα το οποίο μαρτυρεί στον κόσμο ότι είμαστε Χριστιανοί. Και το γνώρισμα αυτό είναι η αγάπη!

     Είπε: «Εν τούτω γνώσονται πάντες ότι εμοί μαθηταί έστε, εάν αγάπην έχητε εν αλλήλοις». Με απλά λόγια, απ’ αυτό θα καταλάβει ο κόσμος ότι είμαστε Χριστιανοί, αν έχουμε μεταξύ μας αγάπη.

     Ο Κύριος ως μέτρο αγάπης ανέφερε τη δική Του αγάπη. «Καθώς ηγάπησα υμάς». Όπως σας αγάπησα εγώ, μας λέει ο Κύριος. Με μια  τέτοια αγάπη. Μια αγάπη που Τον έκανε να ζωστεί το λέντιον, να πλύνει και να σκουπίσει τα πόδια των δώδεκα αποστόλων Του. Και λίγο αργότερο να πεθάνει στον Σταυρό για τους ίδιους και για όλο τον κόσμο. Έτσι είναι. Όποιος αγαπά πεθαίνει. «Μείζονα ταύτης αγάπην ουδείς έχει, ίνα  τις την ψυχήν αυτού  θη υπέρ των φίλων αυτού».

     Ο Χριστός πέθανε για τους φίλους Του, τους μαθητές Του, αλλά και για τους εχθρούς Του. «Αμαρτωλών όντων ημών Χριστός απέθανε». Αγάπη, ακόμη, θα πει ψωμί στον πεινασμένο,  νερό στο διψασμένο, ρούχα στο γυμνό, ζεστασιά στον κρυωμένο, φιλοξενία στον ξένο. Αγάπη  είναι η επίσκεψη στον άρρωστο και στον φυλακισμένο. Αγάπη είναι τα παρήγορα λόγια στη θλιμμένη ψυχή, Όλα αυτά είναι αγάπη. Αλλά η αγάπη ολοκληρώνεται όταν φτάσει στη θυσία.

     Μια τέτοια αγάπη πρέπει να έχουμε ως Χριστιανοί! Αγάπη σε «ημετέρους» και μη «ημετέρους». Αγάπη  σε φίλους και εχθρούς. Σ’ αυτούς που μας αγαπούν και σ’ αυτούς που μας μισούν. Σ’ αυτούς που μας ευεργετούν και στους άλλους που μας καταδιώκουν και μας σταυρώνουν. Αγάπη σαν εκείνη που έδειξε ο Ιησούς πάνω από το Σταυρό στους σταυρωτές Του. «Πάτερ άφες αυτοίς». Τι μεγαλείο  ο  αγάπης!

     Αγάπη μεταξύ μας. Αλλά η αγάπη αυτή προϋποθέτει  μια άλλη αγάπη. Αγάπη στο Χριστό. Είναι και αυτή γνώρισμα του Χριστιανού. Το πρώτο γνώρισμα. Και πρέπει να είναι η αγάπη αυτή δυνατή και μεγάλη. Και να ξεπερνά όλες τις άλλες αγάπες. Όλες ανεξαιρέτως: Της μάνας, του πατέρα, της γυναίκας μας, του ανδρός μας, των παιδιών, των φίλων μας. Μας το λέγει ό ίδιος ο Χριστός: «Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος και ο φιλών υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος».

     Η αγάπη στο Χριστό πρέπει να πυρπολεί την καρδιά μας, να φλογίζει την ψυχή μας. Είπαμε. Όποιος αγαπά, πεθαίνει. Και ο Χριστιανός που αγαπά το Χριστό, όταν οι περιστάσεις το επιβάλουν, πεθαίνει γι’ Αυτόν. Έτσι στα πρώτα χριστιανικά χρόνια, εκατομμύρια χριστιανοί  με ύμνους προχωρούν προς το μαρτύριο. Αλήθεια, τι ήταν εκείνο που τους οδήγησε στη θυσία; Η θυσιαστική και η ερωτική αγάπη προς τον Νυμφίο της ψυχής τους.

     Και η αγάπη αυτή κατέπληξε τον κόσμο, ώστε συν τω χρόνω ο κόσμος να προχωρεί προς τη νέα θρησκεία της αγάπης, τη μόνης αληθινής και εξ Αποκαλύψεως θρησκείας.

     Γ.