Γεννήθηκε η Ευσπλαχνία

 

«Έν’ άλλο βράδυ τον άκουσα να κλαίει δίπλα. Χτύπησα την πόρτα και μπήκα. Μου ‘ δειξε πάνω στο κομοδίνο ένα μικρό ξύλινο σταυρό.

          «Είδες, μου λέει, γεννήθηκε η ευσπλαχνία».

          Έσκυψα τότε το κεφάλι κι έκλαψα κι εγώ.

          Γιατί θα περνούσαν αιώνες και αιώνες και δεν θα ‘ χαμε να πούμε τίποτε ωραιότερο απ’ αυτό».

         

                                      Τάσος Λειβαδίτης