Θέλουμε να είμαστε
χριστιανοί αλλά κατά έναν τρόπο δικό μας. Ούτε χριστιανοί θα είμαστε ποτέ έτσι
ούτε θα αναπαυθούμε ποτέ, αλλά και δεν θα ξέρουμε και τι μας φταίει. Όταν όμως
ατενίζεις τους αγίους, όταν τους θαυμάζεις και τους μιμείσαι, πολλά πράγματα
παραμερίζονται, εξαφανίζονται. Να προσέξουμε. Είναι ενδεχόμενο να περάσουμε
όλες τις ημέρες της ζωής μας, να έλθει η
ώρα του θανάτου, και να βρισκόμαστε σε κάποιες δουλειές, τάχα πνευματικές,
επειδή θέλουμε να φτιάξουμε δική μας ζωή, δικό μας δρόμο.
Χριστιανική βέβαια ζωή, χριστιανικό δρόμο, αλλά κατά τρόπο
που μας βολεύει, που εμείς θέλουμε. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά αυτός των αγίων. Αυτό στην πράξη
σημαίνει πως το παίρνεις απόφαση ότι πεθαίνεις για πάντα μαζί με τον Χριστό και
παίρνεις απόφαση να ζήσεις όπως θα σε οδηγήσει ο Χριστός. Δεν ζεις πλέον δική
σου ζωή, έστω ,και χριστιανική.
Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου