«Ὑπάρχει μιά πολύ μεγάλη ἀρετή. Εἶναι ἡ κρηπίς, ἡ βάσις δηλαδή ὅλων τῶν ἄλλων ἀρετῶν. Τόσο γνωστή σέ ὅλους μας, ἀλλά καί τόσο ἄγνωστη. Τήν προφέρουμε συχνά πυκνά μέ τά χείλη μας, ὅμως σπάνια ἐκφράζει τό περιεχόμενο τῆς καρδιᾶς μας. Τήν ὕμνησαν ποιηταί καί τήν τίμησαν πεζογράφοι, τήν ὑπηρέτησαν κάποιοι αὐτοθυσιαστικά. Ἐπειδή ὅμως σημαίνει τήν ἔξοδο ἀπό τόν ἑαυτό μας γιά νά ζήσῃ ὁ ἄλλος, δύσκολα τήν κάνωμε, οἱ πολλοί, τῆς ζωῆς μας ὑπόθεση. Καί ὅμως εἶναι τό κλειδί πού μᾶς ἀνοίγει τήν πύλη τῆς ἀδιαπτώτου χαρᾶς, τῆς ἀληθινῆς κοινωνίας, τῆς οὐσιαστικῆς εὐτυχίας, τῆς πραγματικῆς ἐλευθερίας.
Τήν λένε «ΑΓΑΠΗ». Γλυκύ ὄνομα καί ἄκουσμα. Σέ κάποιες ἐποχές οἱ ἄνθρωποι δέν τήν εἶχαν ἀκούσει κἄν. Δέν γνώριζαν τίποτα γι’ αὐτήν. Ἄκουαν περί φιλίας καί φιλότητος καί στά πλαίσια αὐτῆς τῆς καταστάσεως περνοῦσαν τήν ζωή τους μέσα στήν πεζότητα καί τήν μοναξιά. Ἦλθε, ὅμως, ὁ ἄγνωστος μά τόσο ἐπιθυμητός. Ἐκεῖνος πού λαχταροῦσε ἡ ἀνθρώπινη ὕπαρξη, ὁ κόσμος ὁλόκληρος. Ἧλθε – Σαρκώθηκε - ἡ «ΑΓΑΠΗ». Ὁ πόθος τῶν ἀνθρώπων γιά λύτρωση, παρεβίασε τοῦ Οὐρανοῦ τίς πύλες καί ἡ «Ἀγάπη» κατῆλθε. Ἀνέβη στό Σταυρό, θυσιάστηκε γιά μᾶς καί ἀναστήθηκε. «Ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί», θά μᾶς εἴπῃ ὁ Εὐαγγελιστής τῆς ἀγάπης, ὁ ἠγαπημένος Μαθητής, Ἰωάννης ὁ Θεολόγος. Ὡς ἱερά παρακαταθήκη, ὁ Κύριος, μᾶς ἄφησε τόν λόγο Του, τήν ἐντολή του, «Ἀγαπᾶτε ἀλλήλους» καί ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης τήν προτροπή του, «Τεκνία ἀγαπᾶτε ἀλλήλους».
Ἀδελφοί μου, ὁ δρόμος γιά τόν οὐρανό, περνάει ἀπό τήν γῆ, ἀπό τά πρόσωπα τῶν ἀδελφῶν μας τῶν ἐλαχίστων, οἱ ὁποῖοι ἀπλώνουν τό χέρι τους γιά νά πιάσουν τό δικό μας. Τούς στέλνει ὁ Θεός, γιά νά γίνουν εὐεργέτες μας, ὅπως λέγει χαρακτηριστικά ὁ Ἅγιος Ἱωάννης ὁ Χρυσόστομος. Ἡ προσφορά ἀγάπης πρός τούς ἐνδεεῖς, λέγει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος μᾶς ἐξαφαλίζει τόν οὐρανόν. «Ἔχεις ὀβολόν; ἀγόρασον τόν οὐρανόν˙ οὐχ ὅτι εὔωνος ὁ οὐρανός, ἀλλ’ ὅτι φιλάνθρωπος ὁ Δεσπότης....». Δηλαδή «Ἔχεις μιά πεντάρα (λίγα χρήματα) ἀγόρασε τόν οὐρανό. Ὄχι ἐπειδή εἶναι φτηνός ὁ οὐρανός, ἀλλ’ ἐπειδή εἶναι φιλάνθρωπος ὁ Δεσπότης...». ( Ἁγ. Ἰωάννου Χρυσοστόμου, περί Μετανοίας, ὁμιλ. Γ΄ ΕΠΕ 30,142).
Μέσα ἀπό τήν προσφορά ἀγάπης πρός τούς ἀδελφούς μας, προσφέρουμε στόν ἴδιο τόν Θεό, ἤ μᾶλλον ἐξασφαλίζουμε τόν Παράδεισο, τήν αἰώνια Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Σήμερα, δυστυχῶς, ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν ἐψύγη. Δέν θά ἦτο ὑπερβολή νά εἴπωμε, ὅτι ἡ ἀγάπη πῆρε διαζύγιο ἀπό τήν δύναμη. Ὅποιος ἀγαπάει δέν ἐχῃ ἴσως τήν ὑλική δύναμη νά βοηθήσῃ. Ὅποιος ἔχει τήν ὑλική δύναμη, πολλάκις, δέν θέλει νά προσφέρῃ.
Ὅμως ὑπάρχει ἡ δύναμη τῆς ψυχῆς, ἡ προσευχή, ἡ καρδιά, πού ξεπερνάει ὅλα τά ἐμπόδια, γκρεμίζει βουνά καί νικάει τά κύματα, γιά νά συναντήσῃ τόν ἀγαπώμενο, τόν συνάνθρωπο τόν ἀδελφό, ὅποιος καί ἄν εἶναι αὐτός.
Ἡ τοπική μας Ἐκκλησία, εὐαισθητοποιημένη στόν συγκεκριμένο τομέα (καί βέβαια δέν θά μποροῦσε νά εἶναι διαφορετικά), ἀφοῦ αὐτή εἶναι ἡ ἐντολή τοῦ Θεοῦ, προσφέρει ἀγάπη καί θαλπωρή σέ κάθε ἄνθρωπο καί εἰδικά στούς ἐν ἀνάγκαις καί θλίψεσιν ὄντας ἀδελφούς ἡμῶν, εἴτε εἶναι πατρινοί, εἴτε κατάγονται ἀπό ἄλλα μέρη.
Ὁ «ΞΕΝΩΝΑΣ» τόν ὁποῖο ἔχουμε ὁραματισθῆ εἶναι ἕνας στόχος μας μεγαλόπνοος, πού ἀπαιτεῖ καί κόπο καί μόχθο πολύ. Σ’ αὐτό τόν χῶρο, στό Κάτω Καστρίτσι, κοντά στό Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομεῖο Πατρῶν «Παναγία ἡ Βοήθεια», θά προσφέρουμε τό ἐλάχιστο πού δυνάμεθα σέ ὅποιους ἀδελφούς μας, ἐμπεριστάτους καί ἐνδεεῖς ἔρχονται στόν τόπο μας ἀπό ἄλλα μέρη τῆς Πατρίδος μας, γιά νά βροῦν θεραπεία στά μεγάλα Νοσηλευτικά Ἱδρύματα τῆς πόλεως μας. Θά παρέχῃ στέγη σέ ὅσους συνοδεύουν τούς ἀσθενεῖς καί δέν δύνανται νά ἀνταποκριθοῦν στίς ἀπαιτήσεις καί τά ἔξοδα διαμονῆς τους στήν Πάτρα.
Ἡ σημερινή ἐκδήλωση εἶναι ἔκφραση συμπαραστάσεως στόν ἀγῶνα τοῦ Ἐπισκόπου καί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως γιά ἀνακούφιση τοῦ πόνου τῶν συνανθρώπων μας.
Γνωρίζω, ὅτι τό κάθε ἔργο ἔχει ἀνάγκη συλλογικῆς προσπαθείας καί ἐργασίας. Μόνος του κάποιος, ἐλάχιστα πράγματα μπορῇ νά ἐπιτύχῃ. Ὅλοι μαζί ἀγωνιζόμαστε γιά τό χτίσιμο αὐτῆς τῆς κοινωνίας, ἐν ἀγάπῃ.
Γνωρίζω ὅτι ζοῦμε σέ πολύ δύσκολες ἐποχές. Ἡ πατρίδα μας διέρχεται μεγάλη πνευματική καί οἰκονομική κρίση. Ὅμως τό ἔναυσμα τοῦ ἡρωισμοῦ εἶναι ἡ δυσχέρεια. Στίς δύσκολες περιόδους γράφτηκαν οἱ ἡρωικώτερες καί λαμπρότερες σελίδες στόν τόπο μας καί πραγματοποιήθηκαν τά σπουδαιότερα ἔργα. Γιατί, ὅπως ἀνέφερα παραπάνω, τό κάθε ἐπίτευγμα εἶναι πρωτίστως ὑπόθεσις πνευματική. Εἶναι κατάθεση ψυχῆς.
Ἕνας ποιητής ἔλεγε: «Ἕκαστος ἐπιτυγχάνει ὅ,τι ζητεῖ ἀρκεῖ νά τό θέλει ὁλοψύχως». Καί μεῖς ὁλόψυχα τό θέλομε αὐτό τό ἔργο καί τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, θά τά καταφέρωμε.
Ὁ «ΞΕΝΩΝΑΣ» θά εἶναι τό ἔργο ὅλων μας. Ὅλης τῆς Πάτρας. Θά κτισθῇ μέ τήν ἀγάπη μας, τήν προσευχή μας καί τήν ἴδια τήν καρδιά μας. Μέ τό αἷμα μας καί τό δάκρυ μας.
Ἡ ἀποψινή Συναυλία εἶναι προσφορά ἀγάπης 13 νέων ἀνθρώπων, καταξιωμένων σολίστ ἀπό διάφορες χῶρες, οἱ ὁποῖοι, ἄκουσαν γιά μᾶς καί γιά τόν ἀγῶνα μας καί ἔρχονται κοντά μας, χωρίς κανένα δικό τους ὄφελος, ἀλλά γιά νά ποῦν μέ τόν δικό τους τρόπο, μέ τό τραγούδι τους καί μέ τό μουσικό ὄργανο πού κρατοῦν στά χέρια τους, τό μαντολίνο, τό: «εἴμαστε κοντά σας, προχωρεῖστε». Ἡ ἀγάπη εἶναι τό τραγούδι τῆς ψυχῆς. Ὅποιος ἀγαπάει χαίρετε. Ἐκφράζεται μέ κάθε τρόπο ἀκόμα καί μέ τήν τέχνη, πού εἶναι ὑπόθεση βαθειά ἐσωτερική. Τούς εὐχαριστῶ πολύ καί εὔχομαι ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου νά τούς συνοδεύῃ ὁ Θεός σέ κάθε τους βῆμα.
Ἀκόμη, ἐκ βαθέων ἐκφράζω τίς θερμότατες εὐχαριστίες μου πρός ὅλους, ὅσοι συνετέλεσαν στό νά φτάσουμε στήν σημερινή ἡμέρα, ἀλλά καί ἐκείνους πού μᾶς βοηθοῦν σέ κάθε φιλάνθρωπη καί ἐλεήμονα προσπάθεια μας.
Ἐνθυμοῦμαι τήν εὐλογημένη ψυχή, πού μᾶς χάρισε τό οἰκοπεδο γιά τήν ἀνέγερση τοῦ Ξενῶνα, τήν κ. Κυριακή Νάνου καί ἐκφράζω γιά μιά ἀκόμη φορά τίς εὐχαριστίες μου πρός αὐτήν.
Τόν Νομικό Σύμβουλο τῆς Μητροπόλεως κ. Ρηγᾶτο, πού κοπίασε, ὥστε νά διευθετηθοῦν ὅλες οἱ νομικές ὑποθέσεις.
Ἐπίσης μνημονεύω καί τῆς πρώτης Συναυλίας, πού ἔγινε γιά τόν Ξενῶνα ἀπό τόν Ὀργανισμό «ΠΟΡΦΥΡΑ».
Εὐχαριστῶ τόν Δῆμο Πατρέων καί τήν Ἀντιδημαρχία Πολιτισμοῦ. Τόν Ἀντιδήμαρχο Πολιτισμοῦ κ. Ἀλέξιο Σκαρμέα. Τόν Ὀργανισμό Πολιτιστικῶν καί Καλλιτεχνικῶν Ἐκδηλώσεων καί τόν Πρόεδρό του κ. Ἀνδρέα Ἀνδριόπουλο ὡς καί τόν υἱό του. Τό Τεχνικό Γραφεῖο τοῦ κ. Δημητρίου Ἀλεξάκη, τόν ἴδιο, καί ὅλο τό προσωπικό πού κοπίασασαν γιά τίς μελέτες. Τούς Ὑπευθύνους τοῦ Ἀρχαίου Ὠδείου Πατρῶν, τήν ἁρμόδια Ἀρχαιολογική Ὑπηρεσία, τούς Χορηγούς, οἱ ὁποῖοι θά ἀναφερθοῦν ὀνομαστικῶς σέ λίγο καί ὅλους ἐσᾶς Κληρικούς καί Λαϊκούς, οἱ ὁποῖοι ἔρχεσθε κάθε φορά καί ἤλθατε καί τώρα, πιστεύω ὅτι θά ἔλθετε καί στή συνέχεια, ἀρωγοί μας στήν εὐλογημένη αὐτή προσπάθεια μας.
Ἐπαναλαμβάνω ὅτι, ἕνας μόνος, δέν μπορεῖ νά κάνει πολλά πράγματα.
Ὅλοι μαζί κάνουμε θαύματα.
Ὅλοι εἴμαστε Ἐκκλησία. Κάποια στιγμή, ποιός ξέρει, μπορεῖ νά βρεθοῦμε καί μεῖς στήν ἀνάγκη νά ἁπλώσουμε τό χέρι μας καί βοήθεια νά ζητήσουμε. Ὁ Λόγος τοῦ Κυρίου εἶναι σαφής: «Ἐφ’ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε».
Σᾶς εὐχαριστῶ ἀπό τά βάθη τῆς ψυχῆς μου ὅλους σας, γιά τήν βοήθειά σας, τήν παρουσία σας ἀπόψε ἐδῶ, τήν προσευχή σας καί τήν συμπαράστασή σας στό ἔργο μας.
Ὁ Θεός νά εἶναι πάντοτε μαζί σας.»
Ι.Μ.Πατρών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου