Είναι κι’ αυτό από τα σημεία των καιρών μας. Οι άξιοι παραγκωνίζονται. Οι ανάξιοι προωθούνται. Οι άξιοι ποδοπατούνται. Οι περιορισμένων δυνατοτήτων αναρριχώνται.
Αδικία; Αναξιοκρατίας; Διαφθορά; Πάντως, με φαρμακωμένη την καρδιά, αναγκαζόμαστε κάποιες φορές να χαρακτηρίζουμε κάποιον υψηλά ιστάμενο: «μετρίου αναστήματος».
Φυσικά, τότε δεν αναφερόμαστε στο σωματικό του ανάστημα. Αυτό δεν είναι μειονέκτημα. « Μικρός το δέμας», μικρόσωμος ήταν και ο Απ. Παύλος. Ήταν όμως υψηλό πνευματικό ανάστημα, προσωπικότητα τεράστιου βεληνεκούς.
Κάθε νοήμων άνθρωπος αντιλαμβάνεται πως σκαρφαλώνουν στα ψηλά, εξαπατούν, εξαγοράζουν.
Εμείς οι πολλοί με έντονο σκεπτικισμό παρακολουθούμε το παράξενο σκηνικό: χαρισματικές προσωπικότητες να συνεχίζουν την αφανή τους προσφορά κι’ άλλες, μετρίου αναστήματος, να ανέρχονται, να ηγούνται, να χαράσσουν γραμμή πλεύσεως
Πίκρα γεμίζει την ψυχή μας γι’ αυτούς , που δεν έχουν επίγνωση των δυνατοτήτων τους, αλλά και για μας, που με τον ωχαδερφισμό και την υπνηλία μας δεν βάζουμε φρένο στην καλπάζουσα νόσο.
( Χριστ. Περιοδικό « ΛΥΔΙΑ» , τ. 459)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου