Αθανάσιος Κυριαζής
Μαυροντυμένη, μαυρομαντηλούσα,
και τα μάτια σου αστείρευτα κλαμένα,
Παρθένα, Μεγαλόχαρη, Ελεούσα,
ήσουν για μένα!
Μάνα, Πατέρας, Φίλος - τριπλή χάρη!
Και στις βαρειές δουλειές τρίζαν τα χέρια -
χήρα, δουλεύτρα, κάτου απ' το λυχνάρι,
στα κρύα νυχτέρια.
΄Ηταν βοριάς στη στέγη που βογγούσε,
κ' ήταν η ερμιά που αλύχταγε στην πόρτα,
μα μέσα ο θεός της φτώχειας μας βλογούσε
τα λίγα χόρτα.
Και σύ, κλαμένη, μαυροφορεμένη,
φιλί κι ορμήνεια ο λόγος σου καμπάνα
μες στην ψυχή μου Ανάσταση σημαίνει,
γλυκειά μου μάνα!..
1 σχόλιο:
Πολύ μου αρε΄σει αυτό το ποιητικό αφιέρωμα στην Παναγία μας.
Μακάρι να βοηθήσει και να γλυκάνει τις καρδιές όλων μας.
Πραγματικά μια όαση δροσιάς στην ξηρασία και τον καύσωνα του καλοκαιριού.
Δημοσίευση σχολίου