Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Η ΑΓΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ


Μητρ.Μεσογαίας κ.Νικολάου


Λίγο πολύ είμαστε τραυματισμένοι άνθρωποι. Η ζωή μας έχει μέσα ένα κλάμα ή μια απορία ή μια αγωνία ή μια ανησυχία που πολλαπλασιάζεται από την ίδια μας τη ζωή. Θέλουμε λοιπόν αυτά τα θέματα κάπου να τα ακουμπήσουμε.

Κάποιοι βρίσκουν διέξοδο στους ψυχολόγους, τους ψυχιάτρους ή τους οικογενειακούς συμβούλους, ή αν δεν θέλουν να πάνε εκεί, σε κάποιους φίλους που τους εμπιστεύονται.

Στον τόπο μας παρά την πολεμική που γίνεται, ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων εμπιστεύεται ακόμα την Εκκλησία. Την νοιώθει ως μητέρα του και θέλει να την πλησιάσει, να εκκλησιοποιήσει το πρόβλημα του και να την εμπιστευθεί.

Η Εκκλησία αγκαλιάζει με πολλή κατανόηση τα άμεσα καθημερινά προβλήματα, και επειδή θέλει να βοηθήσει ουσιαστικά τον άνθρωπο του δίνει συγχρόνως και τη δυνατότητα να αντιμετωπίσει τον εσωτερικό του χώρο, να δει την πνευματική προοπτική του και να αντιληφθεί την ανάγκη της ψυχής του.

Ένα πρόβλημα που κάποιον μπορεί να τον συνθλίβει για κάποιον μπορεί να λειτουργεί ως ευλογία. Κι' αυτό είναι πολύ σημαντικό να το καταλάβουμε, όχι για να αλλάξουμε συμπεριφορά, αλλά για να αλλάξουμε φρόνημα, να αποκτήσουμε δηλαδή βαθύτερη αντίληψη των πραγμάτων.


«Άνθρωπος μεθόριος»




Δεν υπάρχουν σχόλια: