Είναι άξιο προσοχής το μετά
πόσης προθυμίας και πατριωτικής σχεδόν ευφροσύνης, παππούδες και γονείς οδηγούν
νήπια και μικρούς μαθητές στα κέντρα των
ανατολικών πολεμικών τεχνών –καράτε, τζούντο, κομφού κ. α. Λιλιπούτεια
κοριτσάκια, με τον κινέζικο μανδύα στα μέτρα τους, με τη φαρδιά ζώνη στη μέση, οδηγούνται από το χεράκι ή μέσα από το
Ι. Χ. στα κέντρα αυτά, που όλα και πληθύνονται, όχι μόνο στα αστικά κέντρα,
αλλά και σε οικισμούς κωμοπόλεων και ακριτικών ακόμα νησιών μας.
Δεν επαρκούν οι ποικιλώνυμοι αιρετικοί
προπαγανδιστές-ξένοι και ντόπιοι- που οργώνουν τη χώρα και φανατίζουν κάποιους
απληροφόρητους, ώστε να καταπιέζουν τα ανήλικα παιδιά τους για να ακολουθήσουν,
προκειμένου να «αναγεννηθούν» (!) τη νέα «Εκκλησία» τους και μάλιστα επί ποινή
στερήσεως και των απαραιτήτων χολικών βοηθημάτων;
Άραγε αγνοούν οι γονείς, οι
εκπαιδευτικοί και οι αρμόδιοι γενικά φορείς ότι οι τέχνες αυτές είναι
προθάλαμος του Ινδουισμού, που ως θρησκεία αποβλέπει στην αυτοεξόντωση της ανθρώπινης
προσωπικότητας με το ιδεώδες της «νιρβάνα»; Άλλωστε δε λείπουν οι περιπτώσεις
παιδιών μας που από τα εδώ κέντρα βρέθηκαν στο Θιβέτ για άμεση προσέγγιση αυτών
των δοξασιών και των εφαρμογών τους.
Δεν είναι εγκληματικό, Ελληνόπουλα,
υπάρξεις πολύτιμες σύμφωνα με την ελληνορθόδοξη παράδοση μας, να παραδίδονται
από τους κηδεμόνες τους σε εξοντωτικές και χαυνωτικές ψυχικές καταστάσεις, να
εγκαταλείπουν σπουδές και δημιουργική ζωή με ποιο κέρδος τάχα;
Πηγή:
«Η Δράση μας», τ.506, 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου