Πόλεμος- φτώχεια- προσφυγιά

          «…Αυτό που γίνεται εδώ και δέκα πέντε χρόνια στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και Β. Αφρική είναι πρωτοφανές. Πόλεμοι έχουν γίνει στο παρελθόν. Αλλά η καταστροφή που συντελείται με συστηματικό, μεθοδευμένο και επίμονο τρόπο στις μέρες μας ίσως δεν έχει προηγούμενο. Ούτε οι σταυροφόροι δεν προξένησαν τόσο μεγάλη καταστροφή, τέτοιας κλίμακας ανεπανόρθωτη ζημιά.

          Πρόκειται για προσπάθεια μαζικής εξαφάνισης ολόκληρων κρατών και πολιτισμών, που περιλαμβάνει την εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων, την αποδόμηση κάθε κρατικής οντότητας, την ολοκληρωτική λεηλασία του πλούτου και την ξεθεμελίωση κάθε ρίζας πολιτισμού και κάθε συνεκτικού ιστού αρχέγονων κοινωνιών, που είτε παρέμειναν ανυπότακτες σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό από τη δυτική κυριαρχία είτε διατηρούσαν πάρα πολλά στοιχεία μιας μεγάλης παράδοσης χιλιάδων χρόνων. Η σύγχρονη μορφή κυριαρχίας έχει αναπτύξει στο μέγιστο επίπεδο την πολιτική του αφανισμού, που αποτελεί μια ακόμα πιο βάρβαρη μορφή της αποικιοκρατίας παλαιού τύπου. Διαχωρίζονται οι χώρες που απλώς διαλύονται και καταστρέφονται ολοσχερώς. Από αυτές τις τελευταίες αφαιρείται βιαίως ο υλικός τους πλούτος και ό, τι άλλο διαθέτουν που χρειάζονται οι δυτικές πολυεθνικές, καταστρέφονται εκ θεμελίων οι κρατικές υποστάσεις και υποδομές τους, η διοίκηση, ο στρατός, η αστυνομία, η παιδεία, η υγεία και ό, τι άλλο υποσύστημα συγκρατεί μια κρατική οντότητα……..

          Αυτό που ζούμε αυτόν τον τελευταίο  καιρό, η μαζική φυγή ανθρώπων από κατεστραμμένες περιοχές προς τις δυτικές φάμπρικες, αποτελεί μια σύγχρονη μορφή παιδομαζώματος, όπου δεν χρειάζεται κάν να φορτωθούν οι άνθρωποι στα τρένα, πλοία και αεροπλάνα, για να μεταφερθούν στις μητροπόλεις. Το κάνουν μόνοι τους, με δικά τους έξοδα, με δικό τους κίνδυνο και με παρακάλια, για να γίνουν αποδεκτοί από τους σφαγείς τους, από τους Γερμανούς, τους Γάλλους, τους Άγγλους ή τους Νορβηγούς, που κι αυτοί έστειλαν αεροπλάνα να βομβαρδίσουν τη Λιβύη….

          Αυτά γίνονται και με την Ελλάδα, για να μην έχουμε ψευδαισθήσεις. Τα ελληνόπουλα που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν σπίτι, πατρίδα, οικογένεια και φίλους, για να πάνε να δουλέψουν έξω, εντάσσονται σ’ αυτό το τεράστια παιδομάζωμα που πραγματοποιεί η Ευρώπη, για ν’ αποδυναμώσει τις  μικρές χώρες, να αντιμετωπίσει τους ανταγωνιστές της, το δημογραφικό της πρόβλημα, αλλά και να κρατήσει χαμηλά σε όλη την Ευρώπη τα μεροκάματα και τους μισθούς των ίδιων των εργαζομένων….

          Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του Ο. Η. Ε. για τους πρόσφυγες έξ εκατομμύρια άνθρωποι μετακινούνται αυτήν την περίοδο ανά τον πλανήτη, ψάχνοντας καταφύγιο. Εκδιωγμένοι από τις εστίες τους είτε λόγω φτώχειας είτε λόγω του πολέμου, οι περισσότεροι πρόσφυγες δεν φτάνουν στην Ευρώπη. Η Ευρώπη εμπεδώνει την πολιτική που κλείνει τις πόρτες εισόδου σε πρόσφυγες και μετανάστες.

          Τον Αύγουστο του 2013 μια έρευνα δημοσιογράφων έδειξε το μέγεθος των ευρωπαϊκών επιλογών. Ένα κόστος που πληρώνουν τόσο οι Ευρωπαίοι πολίτες, όσο και οι ίδιοι οι πρόσφυγες, που, μην έχοντας νόμιμο τρόπο να διασχίσουν τα ευρωπαϊκά σύνορα. Βρίσκονται οικονομικοί όμηροι στα χέρια των διακινητών και ταυτόχρονα  διακινδυνεύουν τη ζωή τους.

          Τα αποτελέσματα της έρευνας:

          2000-2015: 1, 6 δις. Σε προγράμματα τεχνολογιών επιτήρησης συνόρων, 11, 3 δις. Για απελάσεις, 16 δις. Ευρώ για διακινητές.

          2000-2015: 30.000 νεκροί, προσπαθώντας να περάσουν τα σύνορα της Ευρώπης.

          Φράκτης Έβρου: 3. 161. 586 ευρώ για την κατασκευή του.

          Το γεγονός ότι, παρά τα τεράστια αυτά έξοδα, χιλιάδες καταλήγουν νεκροί είναι ένας αποπλέον λόγος, για να πούμε ότι η μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης αποτυγχάνει…..

          «Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΔΟΣ», τ. 613