Στο πρόσφατο Μουντιάλ που
διοργανώθηκε στο Κατάρ έπαιξαν σημαντικό ρόλο οι ποδοσφαιριστές, αλλά τον μεγαλύτερο
ρόλο τον έπαιξαν ο προπονητές. Αν οι παίκτες είχαν το ταλέντο, τα
χαρίσματα, οι προπονητές είχαν το σύστημα του παιχνιδιού, την οργάνωση της
ομάδας και την αξιοποίηση των παικτών που έχουν τα ιδιαίτερα προσόντα…..
Έτσι στην επιτυχία κάποιας ομάδας έχει σημαντικό ρόλο ο
προπονητής, ο οποίος αφ’ ενός μεν επιλέγει τους καλύτερους, κατά την γνώμη του,
παίκτες στην ομάδα., αφ΄ ετέρου δε καταρτίζει το κατάλληλο σύστημα,
αξιοποιώντας τα ιδιαίτερα χαρίσματα των ποδοσφαιριστών.
Παντού ο προπονητής. ο δάσκαλος, ο καθηγητής, ο εκπαιδευτής
παίζει σημαντικό ρόλο στην επιτυχία των χαρισματούχων ανθρώπων και μιας
συγκεκριμένης ομάδας στην οποία ανήκει. Χωρίς προπονητή, εκπαιδευτή δεν μπορεί
κανείς να μάθει τα μυστικά μιας επιστήμης, μιας τέχνης, και να έχει επιτυχία
στον τομέα που επιθυμεί. Είναι, βέβαια, καλό να χάρισμα, αλλά χρειάζεται μια
ιδιαίτερη αξιοποίηση του από τον κατάλληλο και ειδικό άνθρωπο.
Αναγκαία όμως κρίνεται και η παρουσία του προπονητού στη
ζωή μας. Έχει πολύ μεγάλη σημασία η ύπαρξη δασκάλου στη ζωή των παιδιών, αλλά
και των συζύγων, για να καταλάβουν ότι
απαιτείται ένας προπονητής που να τους μάθει πως να συζούν χωρίς να υφίστανται
την αλλοτρίωση του χρόνου, πως να χαίρονται αυτό που κάνουν, χωρίς να
απογοητεύονται.
Όταν αφήνεται κάποιος να αυτοσχεδιάζει, όταν στηρίζεται στο
«εγώ» του, στο χάρισμά του, στην φιλαυτία του, τότε είναι σίγουρο ότι θα και είναι αυτοκαταστροφικός και διαλυτικός.
Η παρουσία του κατάλληλου «προπονητού» είναι ο απαραίτητη
και στην πνευματική ζωή. Αυτόν τον ρόλο παίζει ο πνευματικός πατέρας, ο
κατάλληλος πνευματικός καθοδηγός, ο οποίος θα γνωρίζει τα μυστικά του
πνευματικού αγώνα, θα ελέγχει την έμπνευση του ανθρώπου τον οποίο καθοδηγεί, θα
τον τιθασεύει για να αποφεύγει τις υπερβολές και θα του μάθει πως να υπερβαίνει
την φιλαυτία και να διαπνέεται από την φιλοθεΐα και την φιλανθρωπία.
Φυσικά, εννοείται ότι ο πνευματικός πατέρας θα είναι
γνώστης τόσο της πνευματικής πορείας,
όσο και της πνευματικής γνώσεως, αλλά και θα έχει πνευματική διάκριση
και σύνεση, ώστε να εμπνέει χωρίς να καταργεί την ελευθερία του καθοδηγουμένου.
Δεν μπορεί κανείς να μάθει την σοφία του Θεού, χωρίς
έμπειρο πνευματικό οδηγό, χωρίς εξαγιασμένο πνευματικό πατέρα, ο οποίος όχι
μόνον θα τον κατευθύνει πνευματικά, αλλά και θα τον κατεβάσει από την εξέδρα
για να τον βάλλει μέσα στο γήπεδο, θα του διδάξει την κατάλληλη μέθοδο του
πνευματικού αγώνα για την βίωση της αιωνιότητας.
Ν.Ι. «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ», τ. 317
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου