Ο ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ Ο Ανθρώπινος έπαινος

 

Ο Κύριος μας έδωσε εντολή   να κάνουμε ελεημοσύνη κρυφά, να προσευχόμαστε κλεισμένοι στο πιο απόμερο δωμάτιο του σπιτιού μας, να νηστεύουμε χωρίς να το δείχνουμε. Γιατί τις αρετές πρέπει να τις εργαζόμαστε με μοναδικούς σκοπούς την ευαρέστηση του Θεού, την ωφέλεια της ψυχής μας, όχι για  να κερδίσουμε την επιδοκιμασία, τον θαυμασμό και τον έπαινο των ανθρώπων.

        Ο ανθρώπινος έπαινος μας κλέβει τις αρετές όταν τις φανερώνουμε και ασυναίσθητα μας παρασύρει στην ανθρωπαρέσκεια, την πονηριά και την υποκρισία, ψυχικές αρρώστιες, από τις οποίες προσβάλλεται εύκολα η φθαρμένη από την αμαρτία φύση μας. Όπως το φιλάσθενο σώμα πρέπει να προφυλάσσεται από το κρύο, την υγρασία και ορισμένες βλαπτικές τροφές, έτσι και η πνευματικά φιλάσθενη ψυχή, που πάντοτε κινδυνεύει από την αμαρτία, πρέπει να προφυλάσσεται από τον ανθρώπινο έπαινο, για να μην καταβάλλεται από τα πάθη, ιδιαίτερα από την ολέθρια κενοδοξία. Τον πνευματικό μας θησαυρό, όμως, πρέπει να τον κρύβουμε όχι μόνο από τα βλέμματα των άλλων, μα κι από το δικό μας «αριστερό χέρι», δηλαδή από τον εμπαθή εαυτό μας, από το κακό που ζει μέσα μας.

        Έτσι, θα αποφεύγουμε την αυταρέσκεια, τον αυτοέπαινο, τον αυτοθαυμασμό και την έπαρση, που μας αρπάζουν τον καρπό κάθε αρετής.

        Γ.