Η χρονιά άλλαξε, εμείς;

 

Μπήκαμε αισίως στο 2023, πριν από μερικές ημέρες. Αναμφίβολα, το 2022 ήταν μια ιδιόμορφη δύσκολη και απαιτητική χρονιά, όπως και όλες οι προηγούμενες της τελευταίας δεκαετίας, τουλάχιστον. Δεν είναι άλλωστε, και λίγα όσα έχουμε ζήσει από την εποχή της οικονομικής κρίσης, την οποία ακόμη βιώνουμε και θα βιώνουμε στο απώτερο μέλλον.

        Η νέα χρονιά φαντάζει στο μυαλό μας ως μια νέα πρόκλησης ως κάτι το οποίο καλούμαστε να το ψηλαφίσουμε με τα δάκτυλά μας και να του δώσουμε κάποιου είδους μορφή έστω κι αν αλλάξουμε γνώμη στην πορεία, επειδή θα βρεθούμε προ εκπλήξεων.

        Πως θα γίνουν, όμως όλα αυτά αν οι ίδιοι εμείς δεν αποφασίσουμε, ψυχή τε και σώματι, να αλλάξουμε; Εάν δεν πάρουμε απόφαση-κυρίως την ευθύνη-να αποτινάξουμε τα δεσμά του εγωισμού και της φιλαυτίας, που μας κατατρώγουν, και να ορθώσουμε ανάστημα;

        Ας μην περιμένουμε από κανέναν «αυτόκλητο σωτήρα» να έρθει να μας σώσει. Όλοι τους είναι άριστοι μόνο στα πολλά  και στα παχιά λόγια, σε θεωρίες που δεν μπορούν να γίνουν πράξη ποτέ, διότι πάντοτε θα κυριαρχεί το ίδιον συμφέρον (πολιτικό, οικονομικό, επιχειρηματικό κ. α.). Ας μην λησμονούμε ότι μόνο ΕΝΑΣ είναι ο Σωτήρας των πάντων. Μόνο ο Χριστός σώζει τον άνθρωπο και τη κόσμο. Κι ας αφήσουμε, επιτέλους, τις ψευτομαγκιές περί  αυτοδυναμίας της επιστήμης και της τεχνολογίας.

        Αγιασμένη χρονιά σε όλους!