«Άρον άρον σταύρωσον αυτόν» Ο Πιλάτος καταδικάζει τον Ιησού σε σταύρωση

 

Το Μέγα Συνέδριο οδηγεί πρωί της  Παρασκευής τον Ιησού δεμένο στο ρωμαίο διοικητή Πόντιο Πιλάτο. Μέσα και γύρω από το πραιτώριο θα διαδραματιστούν οδυνηρά γεγονότα. Οι ιεροί ευαγγελιστές μας παρέδωσαν με πολλές λεπτομέρειες όσα συνέβησαν εκείνο το πρωινό.

          Μέσα από την ανάγνωση των   ιερών κειμένων μπορούμε να συνοπτικά να σημειώσουμε τα εξής:

-Η θρησκευτική ηγεσία έμεινε ως το τέλος θεληματικά τυφλή και εχθρική μπροστά στην ολοφάνερη πραγματικότητα ότι ο Ιησούς είναι «η οδός και η αλήθεια και η ζωή». προχώρησε όμως και στο χειρότερο: στην εξόντωσή του με ανίερα μέσα.

Στρέφοντας  νοερά τη ματιά μας στη δίκη  του βλέπουμε:

-Ο Ιησούς κρίθηκε από ιδιοτελείς και αδιάφορους άρχοντες. Άρχοντες που εκβιάστηκαν από τους αρχιερείς και τον εξαγριωμένο όχλο που κραύγαζε «Σταυρωθήτω!»

-Όταν χρειάστηκε, απάντησε ήρεμα και θαρραλέα. Άλλοτε απάντησε με μιαν εύγλωττη σιωπή. 

-Υπέφερε πολύ, όσο κανένας άνθρωπος, κι όλος αυτός ο πόνος προερχόταν από τα ίδια του τα πλάσματα.

-Η ανάκριση στο πραιτώριο δεν μπόρεσε ν’ αποδείξει τελικά τι είδους Βασιλιάς ήταν. Καταδικάστηκε σε θάνατο από τον Πιλάτο, που «νίπτοντας  τας χείρας του» αποποιήθηκε τις ευθύνες του.

-Η σκηνή του πραιτωρίου επαναλαμβάνεται και  σήμερα. Κάθε μέρα άνθρωποι διώκονται, καταδικάζονται άδικα, συνθλίβονται. Συχνά τους περιβάλλει ένα τείχος αδιαφορίας. Ένας ολόκληρος κόσμος γύρω τους παραμένει απαθής.

-Εμείς νιώθουμε την ανάγκη   να κάνουμε κάτι άλλο; Ή «νίπτουμε τας χείρας μας»  με ησυχασμένη συνείδηση;

-Από τον άδικα καταδικασμένο Ιησού ζητάμε ενίσχυση στην  προσπάθεια να υπερνικήσουμε την απάθεια και το άδικο;

π. γ. στ.