ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ

Σήμερα, Μ. Πέμπτη, υπογράφτηκε και παραδόθηκε το συμβόλαιο της Νέας Διαθήκης μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Το νέο αυτό συμβόλαιο υπογράφτηκε με το αίμα του Ιησού Χριστού. Γι’ αυτό είπε, όποιος δέχεται να τρέφεται με το σώμα μου και να ποτίζεται με το αίμα μου ζει στον αιώνα.

          Ο Μυστικής Δείπνος είναι όλος ένα μυστήριο.

          Ας δούμε πως έχουν τα πράγματα.

          Η κατάσταση στα Ιεροσόλυμα, ιδίως μετά τα επεισόδια στο Ναό ήταν πολύ ταραγμένη. Οι Φαρισαίοι έχουν καταστρώσει πλέον τα σχέδιά τους για να συλλάβουν τον Ιησού και να τον οδηγήσουν στο θάνατο. Εκείνο που απέμενε ήταν να γίνουν όλα αυτά με κρυφό τρόπο και μυστικό, χωρίς ν’ αντιληφθεί τίποτα ο λαός, που θεωρούσε τον Ιησού μεγάλο προφήτη. Τότε παρουσιάστηκε μπροστά τους ανέλπιστα ένας από τους Μαθητές του Χριστού, ο Ιούδας, που ανέλαβε να τους πει σε ποια μέρη συχνάζει, για να τον συλλάβουν, χωρίς να γίνει αντιληπτό από κανένα.

          Ο Χριστός τα ξέρει  όλα αυτά. Και επειδή βλέπει πως η κρίσιμη ώρα πλησιάζει, θέλει αυτό το τελευταίο Δείπνο  να το γιορτάσει μαζί με τους Μαθητές Του. Τους λέει να ετοιμάσουν το γιορτινό τραπέζι Πέμπτη βράδυ-αντί για Παρασκευή- και μάλιστα λίγο έξω από την πόλη σ’ ένα γνωστό τους σπίτι, κάπως μυστικά. Αυτός ήταν ο πρώτος λόγος που το τελευταίο πασχαλινό τραπέζι ονομάστηκε  «μυστικός δείπνος».

          Όμως σ’ αυτές τις τελευταίες στιγμές κάθε πράξη του Χριστού αποκτάει ιδιαίτερο νόημα. Σ’ αυτό το τραπέζι ο Χριστός θα τους πει στους Μαθητές συγκλονιστικά πράγματα για το Σώμα Του και το Αίμα Του. Έτσι ο δείπνος αυτός ονομάστηκε «Μυστικός» όχι μόνο επειδή έγινε κρυφά και μυστικά, αλλά γιατί είναι ένα γεγονός με μοναδικό νόημα μέσα στην Εκκλησία.

          Το βράδυ της Πέμπτης, όταν ήρθε η ώρα του Δείπνου, ο Ιησούς κάθισε στο τραπέζι και είπε στους Μαθητές: «Πολύ επιθύμησα αυτό το πασχαλινό δείπνο   να το φάω μαζί σας, πριν από το θάνατό  μου..». Ύστερα πήρε στα χέρια Του το ψωμί κι αφού έκανε μια ευχαριστήρια προσευχή και τους είπε μερικά λόγια για τη γιορτή του Πάσχα, όπως έλεγε το έθιμο,, συμπλήρωσε: «Πάρτε και φάτε αυτό είναι το σώμα μου που δίνεται για χάρη σας, το ίδιο να κάνετε  κι εσείς στην δική  μου ανάμνηση». Ύστερα πήρε στα χέρια Του το ποτήρι με το κρασί, και τους είπε: Αυτό είναι το αίμα μου που επισφραγίζει τη νέα διαθήκη και χύνεται για χάρη όλων. Σας βεβαιώνω πως δεν θα ξαναπιώ από τον καρπό του αμπελιού, μέχρι την ημέρα που θα το πίνω καινούργιο στη Βασιλεία του Θεού».

          ‘Ύστερα απ’ αυτά τα βαρυσήμαντα λόγια, καθώς όλοι ήταν στο τραπέζι και έτρωγαν, τους είπε ο Χριστός: «Αληθινά σας λέω, κάποιος από σας θα με προδώσει». Οι Μαθητές ταράχτηκαν  πολύ μ’ αυτά τα τρομερά λόγια. Γιατί κανείς δεν ήξερε την προδοσία του Ιούδα, κι άρχισαν να ρωτούν: «Μήπως είμαι εγώ κύριε;» Κι άλλος έλεγε: «Μήπως εγώ;» Τότε ο Ιησούς απάντησε: «Είναι εκείνος που θα του δώσω μια μπουκιά ψωμί βουτηγμένη στο ζωμό».

          Τα λόγια αυτά τ άκουσε ο Ιούδας αλλά δεν αισθάνθηκε καμιά μετάνοια. Απεναντίας, κάνοντας τον ανήξερο, ρώτησε κι αυτός: «Μήπως εγώ ραββί;» Ύστερα πήρε ο Χριστός μια μπουκιά ψωμί, τη βούτηξε στο κοινό πιάτο και την πρόσφερε στον Ιούδα, λέγοντάς του:» Ό, τι είναι να κάνεις, κάνε το γρήγορα». Κι ο Ιούδας, μόλις πήρε το ψωμί, σηκώθηκε από το τραπέζι και τράβηξε κατ’ ευθείαν προς τους Φαρισαίους για να κάνουν πράξεις τα φοβερά τους σχέδια. «Ήταν νύχτα», σημειώνει χαρακτηριστικά ο Ιωάννης.

          Αυτό το δείπνο της Βασιλείας γίνεται, αιώνες τώρα μέσα στην Εκκλησία. Σ’ αυτό το τραπέζι της χαράς μετέχουμε κι εμείς καθώς κοινωνάμε  το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

          Γι’ αυτό ο Μυστικός Δείπνος, που άρχισε στο υπερώο της Ιερουσαλήμ, θα συνεχίζετε πάντοτε στη γη, για να μεταδίδει την αιώνια ζωή. Οι πιστοί θα παίρνουν το σώμα και το αίμα του Χριστού εις «άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον».

          Αυτό είναι το παν, αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που μας άφησε ο Χριστός στη γη: την άφεση των αμαρτιών και την αιώνια ζωή.

          Αυτός είναι ο Μυστικός Δείπνος. Το  μέγα μυστήριο.

 

          π. γ. στ.