«Το εκκλησιαστικό βίωμα
στον 21ο αιώνα πρέπει να διαμορφώνεται και από άντρες και από
γυναίκες. Τάδε έφη Άννα Διαμαντοπούλου!
`Ως μη έχουσα, βεβαίως, εκκλησιαστικό βίωμα, αδυνατεί να διαχωρίσει ότι
το εκκλησιαστικό βίωμα βιώνεται και δεν
διαμορφώνεται.
Συνεχίζοντας, δήλωσε ότι θα έπρεπε να έχουμε στην Ελλάδα και «γυναίκες
ιερείς» (!) και μάλιστα είναι ένα θέμα που « το σκέπτεται πολλά χρόνια» και το
«έχει συζητήσει» με διάφορους ανθρώπους. Επικαλείται μάλιστα και τον θεσμό των
Διακονισσών, που υπήρχε στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους.
Αγνοεί, όμως η εν λόγω κυρία, ότι η Εκκλησία του Χριστού δεν είναι
φεμινιστικό κίνημα, αλλά Θεοϊδρυτος
Οργανισμός. Εκκλησία είναι το Σώμα του Χριστού και πορεύεται δια μέσου
των αιώνων όπως θέλει Εκείνος. Η Εκκλησία διδάσκει τον λόγο του Ευαγγελίου, τις
διδαχές των Αγίων Αποστόλων και των αγίων και θεοφόρων Πατέρων της Εκκλησίας
μας και τηρεί και διαφυλάττει την Ιερά Παράδοση.
Η γυναίκα στην ορθόδοξη παράδοση και ζωή τιμάται στο πρόσωπο της Υπεραγίας
Θεοτόκου. Δεν τίθεται θέμα ιερωσύνης των γυναικών, διότι η γυναίκα έχει τον
ρόλο της μέσα στην Εκκλησία. Οι γυναίκες είναι μυροφόρες, που μεταφέρουν το
μήνυμα του Ευαγγελίου στον σύγχρονο κόσμο. Οι γυναίκες στηρίζουν εθελοντικά το
κοινωνικό και φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας μας και συμπαρίστανται στο έργο
του ιερέως.
Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση εκτός Εκκλησίας εξυπηρετεί αλλότριους σκοπούς
και προέρχεται εκ του πονηρού.
«ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ», τ. 601
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου