Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

Μικρό προσκυνηματικό οδοιπορικό της ενορίας Αγ.Βαρβάρας




         Οι ιερές αποδημίες και τα ιερά προσκυνήματα σε τόπους που ασκήθηκαν και αγίασαν άγιοι του Θεού άνθρωποι αποτελεί αρχαιότατη ευλαβή συνήθεια των πιστών. Πολλές απ’ αυτές τις αποδημίες διαρκούσαν  μεγάλα χρονικά διαστήματα, γιατί οι προσκυνητές με τα  μεταφορικά μέσα στης εποχής ήθελαν πολύ χρόνο για να μετακινούνται από τον ένα τόπο στον άλλο.
          Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει με τα σύγχρονα μέσα συγκοινωνίας και διανύει κανείς μεγάλες αποστάσεις σε σύντομο χρονικά διάστημα.
Αυτό επιχειρήσαμε κι εμείς. Ένα γκρουπ ενοριτών  με υπεύθυνο τον εφημέριο του Ι. Ναού πραγματοποιήσαμε μια σειρά ιερών προσκυνημάτων  στη Β. Ελλάδα με κέντρο την συμπρωτεύουσα.
          Στις 12 και 13 Οκτωβρίου  ξεκινήσαμε τα ιερά μας προσκυνήματα με πρώτο σταθμό την ιερά μονή Μικροκάστρου Σιατίστης.


Πρόκειται για μια νέα σχετικά γυναικεία κοινοβιακή μονή επ’ ονόματι της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Εντυπωσιάζεται  ο επισκέπτης από την κτηριακή παρουσία και το περιβάλλον της μονής που αποπνέει μια γνήσια παραδοσιακή  ατμόσφαιρα. Εκεί μας υποδέχτηκε  η Γερόντισσα Θεολογία η οποία μας προσκάλεσε στο αρχονταρίκι της μονής και μας απηύθυνε λόγους πνευματικούς και παρήγορους.

          Στη  συνέχεια μετά το μεσημέρι φθάσαμε στην  όμορφη Θεσσαλονίκη, όπου πραγματοποιήσαμε επισκέψεις σε Ι. Ναούς που φυλάσσονταν ιερά Λείψανα. Πρώτη η Ι. Μονή της Αγίας Θεοδώρας της εν Θεσσαλονίκη
που βρίσκεται στο κέντρο της πόλεως, όπου φυλάσσονται εκεί τα ιερά Λείψανα της οσίας Θεοδώρας και του οσίου Δαβίδ του εν Θεσσαλονίκη
  Το περιβάλλον λίαν κατανυκτικό και προσευχητικό. Εκεί βρίσκεται και το Κέντρο Αγιολογικών Μελετών της Ι. Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης.
          Μετά σειρά είχε ο εντυπωσιακός Ι. Ναός της Αγίας Σοφίας
σε μικρή απόσταση από την Ι. Μονή. Εκκλησιαστικό οικοδόμημα τρουλαία βασιλική με περίφημα ψηφιδωτά και μεγάλη ιστορική αξία. Από τα λαμπρότερα εκκλησιαστικά μνημεία της πρωτοχριστιανικής εποχής.

          Επόμενη επίσκεψη μας ο Μητροπολιτικός Ναός επ’ ονόματι του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης.
Πρόκειται για ένα Ναό με πολλές αρχιτεκτονικές συνθέσεις με κυρίαρχα στοιχεία τη βυζαντινή αποτύπωση. Εκεί φυλάσσεται το ιερό Λείψανο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, αυτού του προμάχου της ορθοδοξίας και του αγωνιστή θεολόγου του 14ου αι. μ .Χ. σχετικά με τις ησυχαστικές έριδες. Προσκυνήσαμε με συγκίνηση και περισσή ευλάβεια το τίμιο Λείψανο του  και με ευγνωμοσύνη για τη μεγάλη προσφορά του στη διαφύλαξη της Ορθοδοξίας.

          Την επομένη ημέρα ξεκινήσαμε το ιερό μας προσκύνημα στον πολιούχο της πόλεως, τον Άγιο Δημήτριο.


Ο Ι. Ναός εντυπωσιακός, κτίσμα του 5ου αι., πεντάκλιτη βασιλική, με πολλές περιπέτειες από τους σεισμούς και τις πυρκαγιές. Σήμερα έχει αποκατασταθεί στην αρχική του μορφή αν και λείπουν κάποια προσκτίσματα. Κάτωθεν του Ι. Βήματος βρίσκεται ο τάφος και το μαρτύριο του Αγίου, ενώ στο αριστερό κλίτος μέσα σε αργυρά θήκη φυλάσσεται το ιερόν του Λείψανο, το οποίο επανέκαμψε τώρα τα τελευταία χρόνια. Μεγάλη ευλογία για τη Θεσσαλονίκη και την Εκκλησία  μας γενικότερα.

          Αλλά το προσκύνημά μας δεν σταματά εδώ. Απώτερος στόχος η Σουρωτή, όπου εκεί ευρίσκεται ο τάφος του νεοφανούς οσίου Παισίου του Αγιορείτου

Η μονή δέχεται προσκυνητές Τρίτη, Πέμπτη και Σάββατο και από τις 10 π. μ. και ύστερα. Όταν προσεγγίσαμε την Ι. Μονή βρεθήκαμε προ εκπλήξεων. Ένα καραβάνι αυτοκινήτων ανέμενε την ώρα της εισόδου και μετά από λίγο λεωφορεία με προσκυνητές κατευθύνονταν προς τον τάφο του Οσίου Παισίου για προσκύνημα. Όλοι κρατούσαν ομπρέλες είτε για τον ήλιο είτε για τη βροχή περιμένοντας υπομονετικά να προσκυνήσουν και να εκφράσουν την  ευλάβεια τους σ’ αυτόν τον συμπαθέστατο μοναχό και τώρα όσιο της Εκκλησίας μας.

          Το προσκύνημα εκεί τελειώνει και ο δρόμος μας τώρα κατευθύνεται προς τα Βασιλικά όπου υπάρχει η Ι. Μονή Αγίας Αναστασίας,

αυτή η πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή  στην οποία φυλάσσονται πολλά Λείψανα αγίων μεταξύ των οποίων και του αγίου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου.

          Αρχίζει τώρα ο δρόμος της επιστροφής , αλλά στον δρόμο  μας πλησίον της Βεροίας κοντά στο φράγμα του ποταμού Αλιάκμονα μέσα  σε  μια καταπράσινη πλαγιά με πλούσια βλάστηση και δροσερά νερά βρίσκεται σκαρφαλωμένο το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου


με μια ολιγάριθμη μοναστική αδελφότητα νέων μοναχών με έντονο το ασκητικό ιδεώδες αποτυπωμένο στην  όλη ατμόσφαιρα της μονής. Κι’ αυτή πατριαρχική και Σταυροπηγιακή μονή, αριθμεί πολλές δεκαετίες ζωής πλουτισμένη με πολλά πνευματικά δώρα- μια ποικιλία πολλών ιερών λειψάνων τα οποία με ευλάβεια και δέος προσκυνήσαμε.

          Η επιστροφή μας ουσιαστικά άρχισε και γύρω στα μεσάνυχτα επιστρέψαμε στην αφετηρία μας  με πολλές ευλογίες και πνευματικό ανεφοδιασμό για τη συνέχεια του καθ’ ημέραν βίου.


π.  γ. στανίτσας




Δεν υπάρχουν σχόλια: