Το καλό είναι καλό, μόνον όταν
αυτός που το κάνει θυσιάζει κάτι από τον εαυτό του, ύπνο, ανάπαυση κ. λ. π. Γι’
αυτό είπε ο Χριστός “εκ του υστερήματος....”. Όταν είμαι ξεκούραστος και κάνω
το καλό, αυτό δεν έχει αξία. Όταν όμως είμαι κουρασμένος και ζητά κάποιος π. χ.
να του δείξω τον δρόμο, και το κάνω, τότε έχει αξία. Ή, όταν είμαι χορτάτος από
ύπνο και πάω να ξενυχτήσω με κάποιον που χρειάζεται βοήθεια, αυτό δεν έχει
μεγάλη αξία. Εάν μου αρέσει μάλιστα και η κουβέντα, μπορεί να το κάνω, για να
χαρώ την συντροφιά, να διασκεδάσω λίγο. Ενώ, όταν είμαι κουρασμένος και κάνω
μια θυσία, για να βοηθήσω τον άλλο, αισθάνομαι παραδεισένια χαρά. Τότε η
ευλογία του Θεού με βομβαρδίζει!
Όταν κανείς βαριέται όχι μόνο να κάνει μια εξυπηρέτηση,
αλλά ακόμη και να κάνει μια δουλειά για
τον εαυτό του, αυτός κουράζεται και με την ξεκούραση. Ένας που βοηθάει,
ξεκουράζεται με την κούραση. Αυτός που έχει πνεύμα θυσίας, αν δει λ. χ. κάποιον
που δεν έχει σωματικές δυνάμεις να δουλεύει και να κουράζεται, θα του πει
“κάτσε λίγο να ξεκουραστείς”, και θα κάνει εκείνος την δουλειά. Ο αδύναμος θα
ξεκουραστεί σωματικά, ο άλλος όμως θα νιώσει πνευματική ξεκούραση. Ό, τι κάνει
κανείς, να το κάνει με την καρδιά του, αλλιώς δεν αλλοιώνεται πνευματικά . Ό,τι
γίνεται με την καρδιά δεν κουράζει. Η καρδιά είναι σαν μια μηχανή που
φορτίζεται. Και όσο δουλεύει, τόσο φορτίζεται. Βλέπεις, τα αλυσοπρίονα, όταν
βρουν κούτσουρο μαλακό, κάνουν “βρου....” και σταματούν. Όταν όμως βρουν
κούτσουρο γερό, ζορίζονται εκεί πέρα,
φορτίζονται και δουλεύουν. Και όχι μόνο στο να δίνουμε, αλλά και όταν πρόκειται
να πάρουμε κάτι, να μη σκεφτόμαστε τον εαυτό μας , και να κοιτάμε πάντα τι
αναπαύει και την άλλη ψυχή. Να μην υπάρχει μέσα μας απληστία, να μην έχουμε τον
λογισμό ότι δικαιούμαστε να πάρουμε όσα θέλουμε, και ας μη μείνει τίποτε για
τον άλλον.
Το πνεύμα της θυσίας είναι η βάση της πνευματικής ζωής. Και
ξέρετε τι χαρά νοιώθει ο άνθρωπος, όταν θυσιάζεται; Δεν μπορεί να εκφράσει την
χαρά που νιώθει. Η ανώτερη χαρά βγαίνει από την θυσία. Μόνο όταν θυσιάζεται,
συγγενεύει με τον Χριστό, γιατί ο Χριστός είναι θυσία.
Όποιος κάνει το καλό, αγάλλεται, διότι αμείβεται με θεϊκή παρηγοριά. Όποιος κανί το κακό υποφέρει.
Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου