Φως Ιλαρόν, Ήχος πλ. Δ΄, Σεβασμ. Μητροπολίτης Κοζάνης Διονύσιος

 

Φως Ιλαρόν σε Ήχο πλ. Δ΄. Μελοποίηση του Σεβασμ. Μητροπολίτου Σερβίων και Κοζάνης κυρού Διονυσίου Ψαριανού (+1997)

Η ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 1971, ανήμερα Χριστουγέννων, στον εσπερινό της Κυριακής μετά της Χριστού γεννήσεως στον Ι. Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου στην Κοζάνη.

 Ψάλλουν δεξιά ο Άρχων πρωτ. της Αγιωτάτης Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως Βασίλειος Γούναρης (+2007) και αριστερά ο π. Νεόφυτος (τότε Ναούμ) Σκαρκαλάς (+2005), με χορούς Κοζανιτών ιεροψαλτών.

Χοροστατεί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης κυρός Διονύσιος Ψαριανός (+1997).

 Η σύνθεση είναι του Μακαριστού Μητροπολίτου Διονυσίου.

Στο ηχητικό συμψάλλουν οι 2 ιεροψάλτες και στη δεύτερη φωνή ο ιερομόναχος π. Ανάργυρος Αφθονίδης

Στις φωτογραφίες φαίνονται ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιος, ο Μητροπολιτικός ναός του Αγίου Νικολάου και το εμβληματικό καμπαναριό.

Ο Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Διονύσιος Ψαριανός, κατά κόσμον Νικόλαος, γεννήθηκε στον Πιτροφό της Άνδρου το 1912 στις 31 του Μαρτίου.

Ήταν ο πρώτος από τα οκτώ παιδιά του π. Λεωνίδα Ψαριανού και της πρεσβ. Μαριγώς. Από μικρή ηλικία είχε δείξει πλούσια προσόντα αλλά και την καλλιτεχνική του προδιάθεση. Τα πρώτα σχολικά χρόνια τα πέρασε στην Άνδρο και το 1927 μετέβη στην Αθήνα όπου συνέχισε τις σπουδές του στην Βαρβάκειο Πρότυπο Σχολή, ενώ σπούδασε μουσική στην Αθηναϊκή Μαντολινάτα των θείων του Νικολάου και Κωνσταντίνου Λάβδα.

 Αφού ολοκλήρωσε την θητεία του στο Ναυτικό, το 1934 χειροτονήθηκε διάκονος στον Πόρο και το 1945 πρεσβύτερος. Το 1942 αποφοίτησε από την Θεολογική Σχολή Αθηνών. Υπηρέτησε ως πρωτοσύγκελος στην Ι. Μ. Μαντινείας και το 1949 μετατέθηκε στην Ι. Αρχιεπισκοπή Αθηνών όπου διακρίθηκε για τα διοικητικά, ιερατικά και λειτουργικά του προσόντα. Το 1952 χειροτονήθηκε τιτουλάριος Επίσκοπος Ρωγών και το 1957 εξελέγη Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης.

 Το 1990 ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτορας του τμήματος Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών. Στις 7 Δεκεμβρίου 1997 μετά από πολύμηνη ασθένεια εκοιμήθη εν Κυρίω, έχοντας 40 χρόνια ποιμαντορίας στην Μητρόπολη της Κοζάνης.

Δημιούργησε πλούσιο συγγραφικό έργο και διακρινόταν για την αγάπη του στην παραδοσιακή, λόγια και βυζαντινή μουσική. Ασχολήθηκε με πολλές μορφές λόγου γράφοντας με την ίδια άνεση σονέτο, τροπάρια, ποίηση, διηγήματα, μελέτες και δοκίμια.

 Κάποια από τα ποιήματά του μελοποιήθηκαν ενώ εξεδόθη και το κηρυκτικό του έργο.