ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (Ορθοδοξίας),Ιωάν.1, 44-52

 Η ορθόδοξη πίστη, ένα συλλογικό άθλημα

            Η σημερινή Κυριακή της Ορθοδοξίας αποτελεί το σπουδαιότερο γεγονός του εκκλησιαστικού έτους. Η σημερινή γιορτή είναι αφιερωμένη στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού που είναι η Αλήθεια. Ο άνθρωπος είναι πάντα ένας αναζητητής της Αλήθειας που η ανακάλυψή της ειρηνεύει την ταραγμένη και ανήσυχη ψυχή του.

           Ο Χριστός είναι η ενσαρκωμένη Αλήθεια για την οποία ο άνθρωπος πρέπει ν’ αγωνισθεί για να την κατακτήσει και να την βιώσει στον καθ’ ημέραν βίο.

            Τι είναι η Αλήθεια; Πάντως δεν είναι κάποια αφηρημένη έννοια ή θεωρία ή ένα σύστημα ιδεών. Η Αλήθεια που αποκάλυψε ο Θεός στον κόσμο είναι ζώσα. Είναι η ενσαρκωμένη αποκάλυψη του Λόγου του Θεού. Είναι ο ίδιος ο Χριστός. Η Αλήθεια δεν είναι έννοια, αλλά πρόσωπο, όπως λέγει ο Κύριος: «Εγώ είμι η αλήθεια».

            Και ο Χριστός –Αλήθεια υπάρχει μέσα στην Εκκλησία. Φύλακας είναι ο λαός του Θεού. Είναι η Εκκλησία. Και την Αλήθεια αυτή την ομολογεί η Εκκλησία εν Πνεύματι Αγίω διά των Αγίων, των Αποστόλων και των Πατέρων και του ορθοδόξου πληρώματος. Η ορθόδοξη Αλήθεια γίνεται υπόθεση όλων των πιστών και εμφανίζεται ως ένα ομαδικό-συλλογικό άθλημα, όπως εύστοχα το παρουσιάζει ο απ. Παύλος. Και το άθλημα αυτό έχει ορισμένα γνωρίσματα τα οποία δεν πρέπει να τα αγνοούμε.

            Πρώτα- πρώτα  πρέπει να έχει μία συνέχεια, γιατί αν δεν υπάρχει τότε δεν υπάρχει και άθλημα. Αυτό συμβαίνει στην ορθοδοξία. Υπάρχει η συνέχεια και η συνείδηση πως κάθε πιστός ανήκει στη ίδια ομάδα. Και η συνέχεια αυτής της Αλήθειας αποτελεί την παράδοση της Εκκλησίας. Και παράδοση είναι η ίδια η ομάδα. Είμαστε ορθόδοξοι γιατί βρισκόμαστε στην πορεία των πατέρων που αγωνίστηκαν για να μας την παραδώσουν και να την παραδώσουμε σε όσους θέλουν να μας ακολουθήσουν.

            Ένα δεύτερο γνώρισμα είναι  ότι το άθλημα αυτό απαιτεί αγωνιστικότητα. Δεν υπάρχει αγώνισμα που να είναι στάσιμο. Η ορθόδοξη Αλήθεια είναι ένας συνεχής αγώνας, μία αδιάκοπη πορεία χωρίς ανάπαυση, γιατί αν σταματήσουμε, τότε παύει να είναι αγώνισμα και αυτό σημαίνει και το τέλος όλης της ομάδας.

            Η Εκκλησία όμως του Χριστού δεν σταματά, αλλά πορεύεται προς το τέρμα που είναι η Β΄ παρουσία του Χριστού. Όλος αυτός ο χρόνος από τώρα μέχρι τότε είναι το διάστημα αγώνα και πορείας μέσα στην ιστορία και το χρόνο.   

            Τέλος ένα άλλο γνώρισμα που διακρίνει την ορθόδοξη Αλήθεια είναι η ομαδικότητα. Το ομαδικό-συλλογικό της πνεύμα για  να προχωρήσει μπροστά η Εκκλησία. Εδώ ακριβώς βρίσκεται και ο κίνδυνος, γιατί πολλές φορές οι πιστοί δεν είχαν πάντα αυτό το συλλογικό πνεύμα για τη διατήρηση της παρακαταθήκης των πατέρων. Έτσι δόθηκε η αφορμή να παρουσιασθούν φαινόμενα απειθαρχίας και διαφωνιών μέσα στην Εκκλησία, πολλές φορές για ασήμαντες αφορμές και προσωπικά θέματα. Αυτό οδήγησε σε αποσχίσεις, αιρέσεις και σχήματα των οποίων οι συνέπειες ταλαιπωρούν μέχρι σήμερα το σώμα της Εκκλησίας.

            Παρ’ όλα αυτά όμως το πνεύμα της αποδοχής της ίδιας Αλήθειας δεν έπαψε ποτέ να συνδέει τους ορθοδόξους. Πάντα υπάρχει ο πόθος και η επιθυμία και η προσευχή «ίνα πάντες ώσιν εν». 

            Πάντως ο μεγαλύτερος κίνδυνος αυτού του αγώνα είναι να χάσει τη συνέχεια και τη συνέπειά του, την εμμονή του στην Αλήθεια και την άσκηση της αγάπης, δηλ. τη γνήσια μαρτυρία της μέσα στον κόσμο.

            Η Εκκλησία μας σήμερα Κυριακή της Ορθοδοξίας προβάλλει μπροστά μας μία ιερή ιστορία θαυμαστής και αδιάκοπης συνέχειας της Αλήθειας, από τους αρχαίους χρόνους της Π. Διαθήκης μέχρι σήμερα: πατριάρχες, προφήτες, αποστόλους, μάρτυρες, όσιους, αγίους, πατέρες, νεομάρτυρες, όλοι στην ίδια ομάδα, αγωνίστηκαν και καταξίωσαν τη ζωή τους και την πίστη τους  στην Αλήθεια του Χριστού.

            Τώρα σ’ εμάς εναπόκειται να συνεχίσουμε αυτό το συλλογικό άθλημα της ορθοδοξίας, ώστε από τη δική μας πνευματική εμπειρία να προέλθει η πρόσκληση προς τους άλλους. «Έρχου και ίδε» είπε ο Φίλιππος στον Ναθαναήλ τον φίλο του.

Αυτό εξ άλλου σημαίνει και ιεραποστολή: κατάθεση αγάπης και διακονίας στην υπόθεση της εν Χριστώ Αλήθειας. 

            Η Ορθοδοξία δεν αποδέχθηκε ποτέ κοσμικές μορφές ιεραποστολικής δράσης, αλλά μορφές μαρτυρία της Αλήθειας με το μαρτύριο σε προσωπικό επίπεδο ζωής.

Καλή Κυριακή

π. γ. στ.