Η
Εκκλησία μας χθες εόρτασε μεγαλοπρεπώς την εορτή της Υπαπαντής του Κυρίου. Η
Μητέρα του Κυρίου οδήγησε το θείο Βρέφος στον Ναό την τεσσαρακοστή ημέρα της
γεννήσεως, για να τηρήσει τις διατάξεις του Μωσαϊκού Νόμου και να εξαγνισθεί. Ο
αναμάρτητος Κύριος δέχεται τις διατάξεις του Νόμου από από άκρα ταπείνωση.
Κύριοι πρωταγωνιστές του μεγάλου αυτού
γεγονότος της Υπαπαντής του Κυρίου είναι ο Πρεσβύτης Συμεών και η Προφήτις
Άννα, τους οποίους σήμερα η Εκκλησία τιμά. Οι ευσεβείς αυτοί άνθρωποι
μελετούσαν τις θείες Γραφές και έμεναν κατάπληκτοι από την πληροφορία ότι θα
έλθει ο Απεσταλμένος του Θεού στον κόσμο. Κρατούσαν στην ψυχή τους αυτή τη
μεγάλη προσδοκία. Χρόνια και χρόνια ο ιερεύς Συμεών παρακαλούσε τον Θεό να τον
αξιώσει να δουν τα μάτια του Αυτόν τον Απεσταλμένο του Θεού. Τα χρόνια
περνούσαν, τα μάτια του βαθούλωσαν μέσα στις κόγχες από τα γηρατειά, τα μαλλιά
του και τα πυκνά του γένια άσπρισαν σαν το χιόνι και το σκελετωμένο του κορμί
μόλις στεκόταν. Όμως μέσα του κατοικούσε το Πνεύμα του Θεού και ενισχυόταν η
ελπίδα, ότι θα αξιωθεί να δει τον Μεσσία. Πολλές φορές τα μάτια του βούρκωναν
απο συγκίνηση. Μέσα του μια φωνή του έλεγε: “Δεν θα πεθάνεις, πριν δεις τον
Χριστό”.
Και αυτός ο ιερός πόθος του Πρεσβύτου
Συμεών πραγματοποιείται. Μετά την συμπλήρωση σαράντα ημερών από τη γέννηση του
Θείου Βρέφους, η Παρθένος Μητέρα του τον οδήγησε στον Ναό. Υποδέχεται τον
Χριστό στις αγκάλες του ο Συμεών, ο οποίος ζει μια ανείπωτη χαρά. Και για να βιώνει εσαεί αυτή την ευτυχία,
παρακάλεσε τον Θεό να αποδεσμεύσει την ψυχή του από τα δεσμά του γεροντικού του σώματος και να ανέλθει στους
ουρανούς. “Νυν απολύεις τον δούλον σου, Δέσποτα, κατά το ρήμα σου εν ειρήνη,
ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριον σου”.
Συγχρόνως ο Συμεών έλαμψε από
προφητική έκσταση και απευθυνόμενος προς την Παναγία της είπε, ότι ο Υιός της
θα γίνει αιτία πτώσεως και αναστάσεως πολλών και σημείο αντιλεγόμενο και ότι
την ψυχή της θα τη διαπεράσει ένας πολύ δυνατός πόνος. Η προφητεία αυτή
επληρώθηκε και εκπληρώνεται μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητος.
Ο Χριστός δεν σταυρώθηκε μόνο για τους
Ιουδαίους, αλλά και από πολλούς αρνητές της θεότητας και του λυτρωτικού του
έργου. Εκατομμύρια πάλι ανθρώπων που δέχθηκαν
με πίστη την ευαγγελική διδαχή, βίωσαν την λύτρωση και την αναγέννηση
τους. Η σταυρική θυσία του Χριστού ήταν ο πόνος της Παναγίας Μητέρας, αλλά αυτή
η θυσία προσέδωσε το ανυπέρβλητο εκείνο μεγαλείο στην χριστιανική διδασκαλία. Η
θυσία του Θεανθρώπου στεφάνωσε αυτήν την πρωτοφανή διδασκαλία που δημιούργησε
νέο ήθος και ήθη μέσα στον κόσμο.
Μέσα στο Ναό την ώρα που υποδέχθηκε ο
Συμεών το νήπιο Ιησού, ήταν και η Προφήτις Άννα. Ο ευαγγελιστής Λουκάς μας
πληροφορεί, ότι ήταν χήρα ως ετών ογδοήκοντα και παρέμενε στον Ναό με νηστείες
και προσευχές νύκτα και ημέρα και ανέμενε και αυτή το Μεσσία. Και η αγία αυτή
γυναίκα προφήτευσε, ότι ο Χριστός θα αποβεί “πάσι τοις προσερχομένοις λύτρωσις
εν Ιερουσαλήμ”.
Τιμούμε σήμερα τις μεγάλες προσωπικότητες
που προφήτευσαν για το μεγαλειώδες έργο του Χριστού. Ήλθε ο Μεσσίας, όχι όπως τον περίμεναν οι Εβραίοι ως
απελευθερωτή από ζυγό των Ρωμαίων, αλλά
ως παγκόσμιος Λυτρωτής και Αναμορφωτής.
Τιμώντες τη μνήμη του Συμεών και της
Άννης, ας ανοίξουμε τις καρδιές μας να υποδεχθούμε, να υπαντήσουμε και εμείς
τον Σωτήρα Χριστό. Να βιώσουμε την αναγεννητική διδασκαλία του και να την
αναγγείλουμε με τη φωτεινή ζωή μας, με λόγο και πράξεις στο στενό και ευρύτερο
περιβάλλον μας.
Ο Χριστός να είναι φως εις αποκάλυψη για μας και για τους μακράν ευρισκομένους.
γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου