Προσευχή μιας καινούργιας μέρας

 

Κύριε, ευχαριστώ για τη νύχτα που πέρασε.

Η καινούργια μέρα είναι έξω απο το ανοιχτό μου παράθυρο. Μόλις ξύπνησα και θέλω οι πρώτες μου λέξεις, οι πρώτες μου σκέψεις να είναι για Σένα, Πατέρα και Πλάστη μου.

Σε δοξάζω μαζί με τα πουλιά που τραγουδούν στο πεύκο της αυλής μας.

Σε υμνώ μαζί με τις λεύκες της απέναντι ρεματιάς, που τινάζουν προς τα ύψη τον ίσιο κορμό τους, ενώ τα φύλλα τους ριγούν στην προσπάθεια.

Σε υμνώ μαζί με το ορθρινό αγέρι που δροσίζει το πρόσωπό μου διώχνοντας  από τα μέλη μου τα τελευταία υπολείμματα του ύπνου.

Αφήνω τα λόγια της δοξολογίας μου να υφαίνονται μαζί με το τραγούδι του νερού που αντηχεί πρόσχαρο στη ρεματιά.

Θα’ θελα η προσευχή μου, Θεέ μου, ν’ ανεβαίνει  στο θρόνο Σου σαν την ευωδία των λουλουδιών και να’ ναι καθαρή σαν τις σταγόνες της δροσιάς που κρέμονται ανάλαφρες στις άκρες των φύλλων.

Με πόσους τρόπους η πλάση μιλάει για Σένα!

Πόσο καλό μου κάνει να ατενίζω τούτη την πρωινή ομορφιά και να υψώνω την ψυχή μου σε Σένα.

Ας είσαι δοξασμένος, ω Θεέ. 

“Ένας άνθρωπος μιλάει στον ΘΕΌ”, ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ-πρώην Αρχιεπισκόπου  Αμερικής