ΣΥΝΤΟΜΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΑΣ Μάθημα 7ο

 

Μαρτυρίες της Αγίας Γραφής για το δόγμα της Αγίας Τριάδας

          Στην Π. Δ. Το δόγμα εμφανίζεται τόσο σκιωδώς όσο και αινιγματικώς, ώστε χωρίς το φως που έρχεται από την Κ. Δ. να είναι αδύνατο ν’ αναπλάσουμε την διδασκαλία περί τη Αγίας Τριάδας. Το δόγμα εμφανίζεται στα χωρία εκείνα, όπου  ο Θεός φέρεται να συσκέπτεται σε πληθυντικό πρόσωπο και να διαλογίζεται: “Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημετέραν....”. “Ιδού Αδάμ γέγονεν ως εις εξ ημών”. “Δεύτε και καταβάντες συγχέωμεν αυτών εκεί την γλώσσαν”.

          Υπαινιγμούς έχουμε επίσης στην ποικιλία των ονομάτων που αποδίδονται στον Θεό, όπως: Ελωίμ, Αδωνάϊ, Σαβαώθ, Ιεχωβά κ. λ. π., όπως και η εμφάνιση του Θεού με τη μορφή τριών προσώπων στον Αβραάμ κοντά στη Δρυ Μαμβρή.

          Στο αυτό τέλος το Πνεύμα κινούνται και όσα λέγονται στην Π. Δ. περί του πνεύματος ως αρχής της δυνάμεως και της ζωής των όντων και για τη σοφία που υπάρχει στο Θεό η οποία διέπει τα πάντα.

          Σε αντίθεση με την Π. Δ. όπου το δόγμα του τριαδικού Θεού υπάρχει με έναν αμυδρό τρόπο στην Κ. Διαθήκη αυτό μαρτυρείται πλουσιότερα και σαφέστερα. Τις σχετικές μαρτυρίες μπορούμε να τις δούμε σε δύο επίπεδα. α. Στα χωρία όπου γίνεται σαφής λόγος για την τριαδικότητα του χριστιανικού Θεού, και β, στα χωρία όπου τονίζονται οι ενδοτριαδικές σχέσεις των προσώπων.

          Στα πρώτα ανήκουν τα χωρία:

          -Ματθ. 28, 19: “Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος”, όπου τονίζονται συγχρόνως το ενιαίο και το τριαδικό των θείων προσώπων”.

          -Β΄ Κορ. 13, 13: “Η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη του Θεού και η κοινωνία του Αγίου Πνεύματος μετά πάντων υμών”, όπου με εμφανή τρόπο εκφράζεται η τριαδικότητα του Θεού.

- Α΄ Πέτρ. 1, 2: “Κατά πρόγνωσιν Θεού Πατρός, εν αγιασμώ Πνεύματος, εις υπακοήν και ραντισμόν αίματος Ιησού Χριστού” και

          -Α΄Ιωάν. 5, 7: “Τρεις εισίν οι μαρτυρούντες εν τω ουρανώ, ο Πατήρ, ο Λόγος και το Άγιον Πνεύμα, και ούτοι τρεις έν είσιν”, κλασσικό πράγματι χωρίον για τον τριαδικό Θεό, το οποίο όμως θεωρείται ως μεταγενέστερη παρεμβολή στο κείμενο της Αγίας Γραφής..

          Στα δεύτερα δε, καταλέγονται πλήθος χωρίων τα κυριότερα των οποίων είναι:

          -Ιωάν. 1, 1: “Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος....”, όπου εκφράζεται ρητά η εσωτερική διάκριση και σύναψη του Λόγου με τον Πατέρα, και

          -Α΄Κορ. 2, 10: “Το γαρ Πνεύμα πάντα ερευνά και τα βάθη του Θεού”, όπου το Πνεύμα παρουσιάζεται ως ξεχωριστό πρόσωπο,  το οποίο ερευνά τα βάθη της ουσίας του Θεού.

          Με βάση τις πολλές και σαφείς αναφορές της Κ. Διαθήκης, η Εκκλησία κύρωσε αυθεντικά το δόγμα της Αγίας Τριάδας στο ιερό Σύμβολο της Πίστεως των δύο πρώτων οικουμενικών Συνόδων, Νικαίας (325) και Κωνσταντινουπόλεως (381).

          Ο ΚΑΤΗΧΗΤΗΣ