25 ΜΑΡΤΙΟΥ: ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤOΚΟΥ

Απολυτίκιον της εορτής

            «Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον,

            Και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις.

            Ο Υιός του Θεού υιός της Παρθένου γίνεται,

            Και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται.

            Διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν.

            Χαίρε, κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου»

Δηλ. Σήμερα είναι όλη η υπόθεση της σωτηρίας μας και η φανέρωση του άγνωστου μυστηρίου του Θεού. Ο Υιός του Θεού γίνεται υιόν της Παρθένου κι ο Γαβριήλ κομίζει την καλή αγγελία της θείας χάρης. Γι’ αυτό κι εμείς μαζί του, ας πούμε στη Θεοτόκο. Χαίρε, Κεχαριτωμένη! Ο Κύριος είναι μαζί σου.

            Αλήθειες που πρέπει να θυμόμαστε :

1. Ποια πρέπει να είναι η στάση μας απέναντι στο πρόσωπο της Θεοτόκου. Να τη βλέπουμε γεμάτη χάρη, φως και υπόδειγμα ταπείνωσης. Στο πρόσωπό της κρίνεται η ποιότητα της πίστης των χριστιανών. Όταν την απορρίπτουμε ή την υποβιβάζουμε είναι σαν να απορρίπτουμε ή να υποβιβάζουμε και αλλοιώνουμε την εικόνα του Χριστού.
2. Η Παναγία κατέχει υψηλή θέση στο μυστήριο της σωτηρίας, διότι έγινε το όχημα «δι’ ης κατέβη ο Θεός». Δάνεισε τη σάρκα της στο Λόγο του Θεού και έφερε τη σφραγίδα της πανάχραντης Μητέρας Του. Με τη συνεργία της ακολουθεί το θαύμα της κύησης και μας σώζει σ’ όλες τις φάσεις της ζωής μας.
3. Με τον ερχομό του Θεού στον κόσμο φανερώνεται το προαιώνιο μυστήριο. Ο Ευαγγελισμός αποτελεί εκπλήρωση της προαιώνιας βούλησης του Θεού. «Βουλήν προαιώνιον αποκαλύπτω σοι κόρη…». Εκπληρώνεται η πρώτη υπόσχεση της σωτηρίας, το πρωτευαγγέλιο.
4. Ο Ευαγγελισμός φανερώνει την ανακεφαλαίωση της σωτηρίας μας. Δηλ. επανεντάσσεται ο άνθρωπος και πάλι στο αρχικό σχέδιο του Θεού. Η αμαρτία εξαφανίζεται και ο άνθρωπος ελευθερώνεται από τα δεσμά της και

5.    Όλα αυτά πραγματοποιούνται σήμερα. «Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον». Ενώ όσα αναφέρθηκαν βιώθηκαν στο κατελθόν, εν τούτοις δεν χάνουν την επικαιρότητα τους. Ο Θεός δι’ αγίου Πνεύματος διαιωνίζει τα σωτηριώδη γεγονότα του παρελθόντος και τα προχέει στο εκάστοτε παρόν.

Εκείνο που χρειάζεται είναι η πίστη μας στις επαγγελίες Θεού. Μία πίστη που θα μας κάνει να δούμε τον εαυτό μας μέσα στον ευαγγελισμό τη Θεοτόκου και να νοιώσουμε μέσα μας σαρκωμένο το Θεό .

π. γ. στ.