"Τις χωρίσει με από της αγάπης του Κυρίου μου;"

Δόξα. Ήχος πλ.δ’ 

Τα της σαρκός επίπονα, ως αδάμας εβάστασας, ω Ευθαλία μάρτυς του Χριστού ακαταγώνιστε. Και εξ όλης σου της ισχύος, έκραζες λέγουσα, τις χωρίσει με από της αγάπης του Κυρίου μου; Ουχ απειλαί με δειλιάσουσι, ου δαρμοί πτοούσι με, ουχ αλγεινών η πείρα κάμπτει με. Έχω γαρ Χριστόν ενδυναμούντα με, και Αυτώ προσφέρω ώσπερ προίκαν νυμφικήν, τας ροάς των αιμάτων μου, και την ξίφει αποτμηθείσαν κάραν μου, ίνα λάβω παρ’ Αυτού, της καλής προσδοκίας την βεβαίαν έκβασιν.