«Τη αυτή
ημέρα, ανάμνησιν ποιούμεθα της από του Παραδείσου
της
τρυφής εξορίας του Πρωτοπλάστου Αδάμ».
Κόσμος γενάρχαις πικρά συνθρηνησάτω.
Βρώσει γλυκεία συμπεσών πεπτωκόσι.
Δοξαστικό
Εσπερινού Τυρινής. Ήχος πλ. β΄
«Εκάθισεν Αδάμ, απέναντι του
Παραδείσου,
Και την ιδίαν γύμνωσιν θρηνών
ωδύρετο.
Οίμοι, τον απάτη πονηρά
πεισθέντα και κλαπέντα
και δόξης μακρυθέντα!
Αλλ’ ω Παράδεισε, ουκέτι σου
της τρυφής απολαύσω,
ουκέτι όψομαι τον Κύριον και
Θεόν μου και Πλάστην.
Εις γην γαρ απελεύσομαι εξ ης
και προσελήφθην.
Ελεήμον, Οικτίρμον, βοώ σοι.
Ελέησόν με τον παραπεσόντα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου