Σάββατο 29 Μαρτίου 2014

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ Ευαγγέλιο : Μκ. 9,17-31


Ο ΧΡΙΣΤΟΣ «ΕΙΣ ΧΕΙΡΑΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ»

            Εν ολίγοις


            Η σημερινή ευαγγελική διήγηση εκτός από το θαύμα της θεραπείας του δαιμονισμένου παιδιού μετά την κάθοδο του Χριστού από το όρος της Μεταμορφώσεως με τους τρεις προκρίτους Μαθητές, και το παράπονό Του για την άπιστη και διεστραμμένη γενεά, γίνεται αναφορά για την παράδοσή Του «εις χείρας ανθρώπων» που θα Τον θανατώσουν.
            Η Μεταμόρφωση έγινε λίγο πριν το Πάθος για να στηριχτούν οι Μαθητές μπροστά στο επικείμενο σταυρικό θάνατο του διδασκάλου τους. Γι’ αυτό ο Χριστός τους προετοιμάζει με συστηματικό τρόπο και τους αποκαλύπτει τι θ’ αντιμετωπίσουν για τελευταία φορά, όταν όλοι μαζί θα μετέβαιναν στα Ιεροσόλυμα. Κάποια μέρα ο Χριστός τους πήρε ιδιαιτέρα και προσπαθούσε να τους μυήσει στα επερχόμενα πάθη Του: «Ο Υιός του ανθρώπου παραδίδοται εις χείρας ανθρώπων και αποκτενούσιν αυτόν».
            Ο Χριστός κατανοούσε βέβαια όσα θα γίνονταν στη μητρόπολη του Ιουδαϊσμού, στα Ιεροσόλυμα, αλλά μπορούμε να τα θεωρήσουμε και ως μία προφητική θέση για το μέλλον. Γιατί εκείνα τα ανόσια χέρια που τον κακοποίησαν και τον σταύρωσαν, δεν σταμάτησαν να βιαιοπραγούν εναντίον του και μετά την Ανάστασή Του, δηλ. να Τον ξανασταυρώνουν.
            Βλέπουμε ακόμη και μετά την Ανάστασή Του εκείνα τα ανθρώπινα χέρια που Τον είχαν σταυρώσει, να προσφέρουν αργύρια στους φύλακες του τάφου για να διαψεύσουν την Ανάστασή Του. Αλλά και τα ίδια εκείνα χέρια απείλησαν τους Μαθητές να πάψουν να κηρύττουν την Ανάσταση του αναστημένου Διδασκάλου τους. Και καθώς προχωρούμε διαπιστώνουμε ότι στα πρώτα εκείνα χέρια προστίθενται και άλλα πολλά χέρια για να επεκτείνουν τα πρώτα κακουργήματά τους. Και τα χέρια αυτά είναι όχι μόνο των εχθρών Του, αλλά, δυστυχώς, και των υποτιθέμενων φίλων Του.
            Έχοντας υπ’ όψη την ιστορική πορεία της Εκκλησίας διαπιστώνουμε από τότε μέχρι σήμερα «πολλάς χείρας ανθρώπων», άλλες απ’ αυτές να προσπαθούν με τη γραφίδα τους- μάταια όμως – να μειώσουν  και να προσβάλουν το όνομα του Χριστού, άλλες για να ταπεινώσουν όσους επιμένουν  να Τον ακολουθούν και άλλους για να βασανίσουν και να Τον εξολοθρεύσουν. Πόσα θύματα μετράμε, ακόμη και σήμερα, πιστών  που κακοποιούνται και σφαγιάζονται ως αμνοί- κληρικοί και λαϊκοί- και περνούν από δίστομο μαχαίρι μόνο και μόνο γιατί είναι χριστιανοί!
            Και μπορεί κανείς να πει ότι όλες αυτές οι βιαιοπραγίες και οι εγκληματικές ενέργειες  προέρχονται από τους εχθρούς του Χριστού και της Εκκλησίας. Είναι κάτι αναμενόμενο και το περιμένουμε. Εξ άλλου το έχει πει και ο ίδιος : « Ει εμέ εδίωξαν και ημάς διώξουσιν».
            Αλλά τί  να πει κανείς για τα χέρια των ανθρώπων εκείνων τα οποία  θεωρούνται φιλικά; Ο Χριστός από τα χέρια αυτών περιμένει να Τον προσεγγίσουν με γνησιότητα αισθημάτων, να Τον περιθάλψουν με τρυφερότητα, ν’ αγωνισθούν υπέρ Αυτού, να Τον διακονήσουν ανιδιοτελώς και όχι να στραφούν εναντίον Του. Κι όμως πολλές φορές συμβαίνει το αντίθετο. Ας αναλογισθούμε λ.χ. πόσες σκληρότητες και κακοποιήσεις δεν διαπράχθηκαν στην ιστορία της χριστιανοσύνης εν ονόματι του Ιησού Χριστού και της Εκκλησίας  που είναι το Σώμα Του, ενώ θα έπρεπε να «επιχέουν  έλαιον και οίνον». Στο σημείο αυτό ιδιαίτερα έχει να μας πει πολλά ο μεσαίωνας. Ας μην προχωρήσουμε περισσότερο επ’ αυτού.
            Ο Χριστός παραδόθηκε επίσης σε χέρια ανθρώπων που μπορεί μεν να μην διέπραξαν σκληρότητες, αλλά οι οποίοι εν ονόματί  Του είπαν ασύστολα ψεύδη. Και να σκεφθεί κανείς, ότι αυτά πολλές φορές λέγονταν   με την πρόφαση, ότι δήθεν απέβλεπαν στη υποστήριξη της Αλήθειας και του έργου Του. Πρόκειται για «τα ευσεβή ψεύδη».
Ακόμη ο Χριστός παραδόθηκε και σε χέρια ανθρώπων που ενώ θα έπρεπε να είναι αφιερωμένα αποκλειστικά και μόνο στη διακονία Του, κάποιες φορές τα χέρια αυτά προβαίνουν  σε πράξεις που «ουδέν εν τοις έθνεσι» γίνονται. Μιλάμε για  όσους καταχρώνται με προκλητικό τρόπο την πνευματική εξουσία που τους εμπιστεύθηκε η Εκκλησία.
Ο Ιησούς Χριστός παρά το γεγονός, ότι για είκοσι και πλέον αιώνες «παρεδόθη εις χείρας ανθρώπων» που Τον εμπαίζουν, Τον ταπεινώνουν, και Τον προδίδουν καθημερινά, παρά το γεγονός ότι το άνομο αυτό έργο  συνεχίζεται, θα συνεχίζεται και στο μέλλον. Όμως ο Χριστός ως κύριος της ιστορίας, της ζωής και του θανάτου, παρά τα όσα επιχειρούν εναντίον Του, ήδη από τις ήμερες των παθών Του, θα ζει,  θ’ ανυψώνει και θα ευλογεί τα χέρια εκείνα που θα εργάζονται με καλοσύνη, με αγάπη, με ανιδιοτελή αφοσίωση, προσφορά και θυσία για να δοξάζεται με κάθε τρόπο το υπερύμνητο Όνομά Του. Τα ανόσια χέρια που στρέφονται εναντίον Του  αντί να πληγώνουν θα γίνονται αιτία να αποκαλύπτεται καθαρότερα η λαμπρότητα  της Θαβώριας δόξας Του.  


π. γ. στ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: