Το ζητούμενο δεν είναι
να επιβιώσει ο άνθρωπος, αλλά να συνυπάρξει, δηλαδή να ζήσει σε κοινωνία με τον
πλησίον του κατά το πρότυπο της Αγίας τριάδος.
Για να επιτευχθεί αυτό, ο καθένας από μας πρέπει να
δοκιμάζεται συνεχώς με το να υπερβαίνει τον εαυτό του αυτοκαταργούμενος. Έτσι η
απόλυτη ελευθερία βιώνεται κυρίως και πρωτίστως μέσα από την απώλεια του εγώ.
«Ος γαρ αν θέλει την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν».
Μέσα απ’ αυτήν την άρνηση του εγώ, που αυτομάτως
συνεπάγεται την αποδοχή του πλησίον, ο καθένας από μας βιώνει την αληθινή
κοινωνία του προσώπου. Ο δίκαιος πάντοτε είναι ο άλλος, έστω και αν ο άλλος
είναι αμαρτωλός και πλάνος. Δεν υπάρχει περιθώριο, να δικαιολογήσει κανείς τον
εαυτό του. Και αυτό συνιστά την ύψιστη οδό απελευθέρωσης και το μεγαλείο της
αγάπης.
Αρχιμ. Μακάριος Γρινιεζάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου